سلام حاجیه‌خانم!
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید رمضانعلی کاشانی‌جباری» پانزدهم آبان ۱۳۴۰ در روستای کهک از توابع شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش محمدعلی و مادرش پریشان نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. یازدهم مرداد ۱۳۶۶ در تهران هنگام آموزش نظامی، هنگام تمرین پریدن از ماشین، دچار ضربه مغزی شد و به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
حاجیه‌خانم
در حالی که دخترم ساعتی را در دستش می‌چرخاند، گفت: «مامان! داداشی برام ساعت خریده، ببین قشنگه؟»
رمضانعلی لبخندی زد و آرام گفت: «مادر! با ساعت دلش خوشه دیگه؛ هر کسی یک دلخوشی داره.»
آمد کنارم نشست و گفت: «مادر! شما چرا زیارتِ خانه خدا نمی‌رین؟»
نگاهم را از نگاهش گرفتم و گفتم: «مادرجان! مگه بدون پول می‌شه؟»
بعد از شهادتش بار‌ها به خوابم آمد و گفت: «به حج برو.»
تا اینکه قسمتم شد. شبی که اسم نوشتم، به خوابم آمد و گفت: «سلام حاجیه‌خانم! حالا که اسمت رو نوشتی، خیالم راحت شد.»
(به نقل از مادر شهید)
انتهای متن/
