میان وصیت‌نامه‌های شهدای دفاع مقدس، «حجاب» به عنوان یک اصل بنیادین جایگاهی ویژه دارد. رزمندگان سلحشور با اراده‌ای پولادین و قلبی آکنده از عشق به اهل بیت (ع)، از خواهران خود خواسته‌اند تا با چنگ زدن به ریسمان حجاب اسلامی، میراث خونین آنان را پاس داشته و در سنگر عفت و پاکدامنی، استوار بمانند.

در وصیت‌نامه‌های بسیاری از شهدای دفاع مقدس، «حجاب» به عنوان ارزشی بنیادین و حتی والاتر از خون شهید یاد شده است. آنان با زبانی پر از عشق، از خواهران مسلمان خواسته‌اند تا با حفظ حجاب اسلامی، راهشان را ادامه دهند و از سنگر ارزش‌ها پاسداری کنند؛ وصیتی که هنوز طنین آن در گوش تاریخ شنیده می‌شود.

مهندس سعید اوحدی با تأکید بر جایگاه رسانه‌ گفت: امروز دنیا در دستان رسانه است و باید تمام تلاش رسانه بر حفظ اقتدار و اتحاد مردم باشد. ما موظفیم که برای پایداری همبستگی مردم بیش از پیش تلاش کنیم. مردم همواره پایمردی شان را نشان داده‌اند.

در ادامه سلسله دیدارهای خانواده‌های شهدا با بازماندگان شهدای مقاومت، جمعی از خانواده‌های معظم شهدا و اعضای کاروان زینبیون روز یکشنبه ۲۲ تیرماه با حضور در منزل سرهنگ شهید محمد علیزاده، از شهدای حمله تروریستی رژیم صهیونیستی، با خانواده این شهید دیدار و با ایشان ابراز همدردی کردند.

سه خانواده، سه روایت، سه غم مشترک و سه افتخار ماندگار. در دل قطعه ۴۲ گلزار شهدای تهران، این شهدا حالا در کنار دیگر یاران شهیدشان آرمیده‌اند. اما آنچه در دل خانواده‌هایشان به جا مانده، نه فقط داغ، بلکه انگیزه‌ای برای ادامه راه است.

قطعه ۴۲ این روزها میعادگاه عشق است...همه ی تهران، نه! یک ایران، یک تنه اینجاست. از هر قیافه و هر لباس، گمشده ای در این تکه خاک دارند که به اندازه بزرگی این ملت، بزرگ‌ و بی نهایت است. قطعه ۴۲ به راستی، کربلای ایران نام گرفته است. تمام مظلومیت، تمام معصومیت، تمام بی‌گناهی و بی پناهی و بی دفاعی، تمام شرافت و پاکی یک ملت، اینجا، در این قطعه، یکجا جمع شده است. همه بهشت زهرا و یک شهر، شهیدستان و شقایقکده و لاله زار، یکطرف، این یک قطعه هم، با قبرهای تازه و خاکهای هنوز خیسش، یکطرف!... قطعه ۴۲، قصه غم عشق است که بقول حافظ: از هر زبان که می شنوی، نامکرر است. این قطعه، با هر قبرش، همه داغ های دل یک تاریخ را قاب گرفته انگار...