چهار آرزوی برآورده نشده یک طلبه شهید
دل ما، عقده های زیادی داشت که می بایست از راهی آن را می گشودیم. یکی از آنها متوسل شدن به ائمه بالاخص صاحب الزمان (عج) بود .راه دیگر نگهبانی در دل شب و در میان سنگر،زیرا در شب تاریک است که می توانیم نگاهمان را به هر طرف بیاندازیم تا با کمک رب، مهدی موعود با آن جمال نورانیش بیاید و دیدگانمان رابه جمال دل آرایش منور سازد. خلاصه نگهبانی شبانه خود را با ضجه و زاری و ناله در فراق مهدی به صبح می رساندیم......
فقط می ترسم که بمیرم و به این چند آرزوی خود نرسم:
اولین آرزوی من دیدن آن جمال پر عظمت و پر افتخار نورانی حضرت مهدی (عج) است.
دومین آرزوی من در بغل گرفتن قبر شش گوشه امام حسین (ع) است.
سومین آرزوی من رفتن به مکه معظمه و مدینه منوره و زیارت کردن قبر حضرت رسول (ص) و دختر گهربارش زهرای مظلوم (س) و چهر فرزند مظلوم و غریبش (علیهم السلام ) است .
چهارمین آرزوی من که آخرین حد تکامل انسان و رستگاری و قطعی و رسیدن به اوج فله عبودیت الله می باشد. شهادت است. از خداوند منان مسالت دارم که مرا به آرزوهایم برساند و ناامیدم نکند.
انشاءالله.
همیشه دعاها و نمازها را باهم می خواندیم .درسنگر ما همزمان با ساعت 4 صبح که بیدارباش بود از خواب بیدار می شدیم و شروع به خواندن نماز شب و دعا و مناجات و نماز صبح می کردیم.
شب عید فرا رسید ،ساعت دوازده شب بیدار باش زدیم و تاصبح مشغول خواندن نماز و دعا و مناجات بودیم تااینکه ساعت تحویل فرا رسید و وارد سال نو شدیم. سال شهید و سال پیروزی و ما نیز در میان نگر با هدایای مردمی سفره ای پهن کردیم و عکسی هم به یادگار گرفتیم.
زوز یک شنبه 2/1/61 خبر دادند که ملاقاتی دارید وقتی که به دژبانی رسیدیم چشمم به جمال پدرم افتاد . آمدن او یک روحیه بسیار عالی به من داد. اوهم مرا بسیار تشویق نمود. از خداوند می خواهم که در قبال زحمت های فراوان ایشان و مادرم در دنیا و آخرت اجر جزیل و عظیمی به آن ها عنایتفرماید. از همه آنها بسیار ممنونم و امیدوارم که مرا حلال کرده باشند
برمن و تو ای برادر و خواهر تکلیف است که راه پرپیچ و خم حسین (ع) را دنبال کنیم و از خون های پاک شهدا حفاظت نماییم تا این که امام زمان انشاالله به یاد و انتقام خون تمامی شهدا بالاخص امام حسین (ع) را از ظالمین بستاند.
