بنام مشترى خون شهيدان خداى تبارك و تعالى
سلام بر حاملين وحى او بر بشر، يعنى پيامبران گرامى على الخصوص خاتم نبوت محمد رسول الله و درود بر سلاله پاك ايشان و سلام بر روشن‌كننده راه ايشان كه واليان فقيه باشند على الخصوص تكان دهنده قرن حضرت آيت‌الله موسوى خمينى و يارى دهندگان ايشان و مبارزين جان بر كف.
اين وصيت نامه بنده خدا حميد آبكار فرزند محمد است كه اجراى آن را براى واليان خونم حتى‌المقدور واجب ميدانم.
در ابتدا از تمام اقشار ملت ايران ميخواهم كه امام و خط او را رها نسازند كه حفظ امانت الهى كه همان اسلام است بدون اين خط مقدور نيست . دوم به تمام پيام رسانان خون شهيدان يعنى تمام روحانيت و دانشجويان عزيز كه دست از فعاليت برنداريد و مسلح به سلاح خدا شويد و با جهد و كوشش خستگى ناپذير خود در خط اجتهاد و درك مفاهيم اسلامى بكوشيد.
سوم به افرادى كه هنوز دلشان به نور ايمان روشن نشده است و اين انقلاب در درونشان چندان اثر نگذاشته است بگويند كه دل امام و رزمندگان از همه بيشتر براى شما مى‌سوزد و به درگاه خدا دعا مى‌كنند و بگوييد اگر اين انقلاب هيچ كارى نكرده باشد تغييرى كه در روح يك جوان كرده باشد كافى است براى ايمان به اين انقلاب. حال كه من شاهد تغيير روح هزاران جوان بودم.
چهارم به تمام شيعيان جهان بگوييد كه دست از دعا برنداريد كه دعا بالا برنده انسان است و يك نكته كه خيلى سفارش آن را مى‌كنم آنست كه عزادارى امام حسين (ع) را فراموش نكنيد و با شكوه هر چه بيشتر انجام دهيد زيرا من شاهد سازندگى و نقش عزاى امام حسين (ع ) بودم و هميشه براى فرج امام زمان دعا كنيد و براى فرجش خود را آماده كنيد و براى بخشش اين بنده حقير از تمام مومنين التماس دعا دارم مخصوصا برادران پاسدار و تمام آنهايى كه شبهاى تاريك براى حفظ مرز و بوم و حريم اسلام بيدار هستند و قدم و نفسشان عبادت است.
پنجم اما نحوه تشييع جنازه و دفن من اگر جنازه من باشد، چون دوست دارم كه در راه خدا حتى جسدم هم سختى ببيند بلكه از گناهانم كم شود. حال اگر جنازه‌اى باقى بود سعى كنيد حتى‌المقدور مزاحم برادران پاسدار و ديگر همشهريان عزيز نشويد و هرچه ساده‌تر باشد و سعى كنيد مجلسى هم گرفته نشود.
ششم به مادر و پدرم هم بگوييد شما را به جان على (ع) و فاطمه (س) گريه نكنيد و بقيه خانواده هم همينطور و مادر عزيزم شما ميخواستى براى من زن بگيرى شما را قسم ميدهم كه هر گاه بر سر قبر من ميايى به همان حال بيا كه مى‌خواستى به عروسى من بيايى. به همه بگوييد از حقشان بر من بگذرند و براى من طلب عفو و رحمت كنند.
