یادگاری‌اش در خاطرم ماند
به گزارش نوید شاهد سمنان، شانزدهم شهریور ۱۳۵۱ فرزند دوم سید مصطفی و ربابه در شهرستان نیشابور متولد شد. او را محمدرضا نامیدند. «شهید سید محمدرضا احمدپناهی» تا سال اول دبیرستان درس خواند و از آن به بعد در لباس بسیجی سنگر مدرسه را با سنگر جهاد علیه کفار عوض کرد.
یادگاری محمدرضا
از نیشابور اعزام شد و در لشکر بیست و یک امام رضا(ع) رزمید. محمدرضا، بیستم فروردین ۱۳۶۶ پس از هفتاد و پنج روز حضور در منطقه عملیاتی شلمچه؛ کانال ماهی، در عملیات کربلای پنج به شهادت رسید؛ پیکرش یازده سال بعد، پس از تفحص در بهشت فضل شهرستان نیشابور به خاک سپرده شد. برادر محمدرضا نقل می‌کند: «تا مدت‌ها بعد از شهادتش نگه‌اش داشته بودم؛ کفش کتانی‌ام را می‌گویم. سعی داشتم قدم‌های کوچکم را تندتند بردارم تا بتوانم پابه‌پایش راه بروم. گفتم: داداش! کجا داریم می‌ریم؟ خندید. از روی زمین بلندم کرد و گفت: چیه؟ خسته شدی؟ از اینکه بغلم کرده بود، خوشحال شدم. محکم گردنش را گرفتم و گفتم: اوهوم! گفت: الان می‌رسیم. من حدوداً سه ساله بودم و او سیزده ساله. جلوی مغازه کفش‌فروشی ایستادیم. کفش‌های بچگانه را نشانم داد و گفت: کدومش قشنگتره؟ ذوق کردم. دست‌وپایم را تکان دادم و گفتم: بذارم پایین! یک کفش کتانی انتخاب کردم. او هم برایم خرید؛ با دستمزد کار تابستانی‌اش. تا مدت‌ها بعد از شهادتش آن‌ها را نگه داشته بودم.»
انتهای متن/
