کودکی که هیچ‌گاه در آغوش پدر جای نگرفت

به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید محمدحسین قربانی‌ محمدآبادی پنجم اسفند ۱۳۳۰ در روستای ورکیان از توابع شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. او چهارمین فرزند خانواده بود و پدرش کشاورزی زحمت‌کش که در سال ۱۳۳۹ در مزرعه به دست اشخاص زورگو به قتل رسید و بدنش قطعه قطعه شد. بعد از مدتی عموی حسین سرپرستی فرزندان برادرش را بر عهده گرفت.

مبارزه علیه طاغوت

محمدحسین بعد از پایان تحصیلات ابتدایی، مدتی در روستا ماند و به خانواده‌اش کمک می‌کرد تا وارد مبارزات انقلابی علیه طاغوت شد و در حالی که در اداره بهداری دامغان مشغول به کار بود، رساله و اعلامیه‌های امام (ره) را توزیع می‌کرد. در سال ۱۳۵۸ با خانم زهرا عزیزیان ازدواج کرد و پس از مدتی در ستاد مبارزه با مواد مخدر مشغول به کار شد. دیری نپایید که آن‌ها ثمرات زندگی مشترکشان را چیدند؛ دو دختر به نام‌های رقیه و سمیه.

کودکی که هیچ‌گاه در آغوش پدر جای نگرفت

وقتی حسین برای اولین بار به جبهه می‌رفت، رقیه که متولد ۱۳۵۹ است، شش ماهه بود و وقتی برای آخرین بار به جبهه رفت، سمیه که متولد ۱۳۶۰ است هنوز به دنیا نیامده بود و هنگام شهادتش، سمیه یک ماهه شده بود؛ کودکی که هیچ‌گاه در آغوش پدر جای نگرفت. حسین سیزدهم آذر ۱۳۶۰ بر اثر اصابت گلوله در بانه، منطقه عملیاتی غرب کشور به شهادت رسید و پیکر مطهرش در روستای محمدآباد شهرستان دامغان به خاک سپرده شد.

انتهای متن/