شهیدی که با فرزندش به دیدار معبود شتافت

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید محمدرضا فوادیان فرزند غلامحسین و نیره، دهم تیرماه ۱۳۴۳ در روستای خورزان از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. در خانواده‌ای زحمتکش و پیرو مکتب اهل بیت (ع) بزرگ شد. پدرش کشاورز بود. چندی از تولد محمدرضا می‌گذشت که کمبود آب کشاورزی، آنها را مجبور به نقل مکان کرد.

محمدرضا که ابتدایی‌اش را در وامرزان به اتمام رساند، با مشاهده مشکلات اقتصادی و معیشتی، قلم بر زمین نهاد و هیچگاه فرصت ادامه تحصیل برایش پیش نیامد. کمک کار پدر شد و در کنار او مشق عشق می‌کرد تا به شغل کارگری روی آورد. دوازده ساله بود که سخت کار می‌کرد تا ذره ذره آسایش خانواده را فراهم کند. به بنایی و سیمان‌کاری روی آورد تا اینکه برای خودش استاد شد.

جوانی شده بود برومند. اصلاً یک مرد نمونه بود. تصمیم به ازدواج گرفت و پیمان عشق را با دخترخاله‌اش بست. زمان، زمان جنگ بود؛ شیر مردانه همچون دیگر هم‌وطنانش به پاسداری از سرزمین آسمانی‌اش شتافت. قبل از خدمت سربازی، یک دوره به عنوان بسیجی به جبهه رفت و تصمیم گرفت سربازی را در سپاه بگذراند. راهی بیرجند شد تا دوره سه ماهه آموزش نظامی‌اش را بگذراند. پس از آن به کردستان رفت و در چند عملیات شرکت داشت.

به قولش وفا کرد و پیکرش در ایام عید بازگشت
مادر شهید نقل می‌کند: «به او گفتم: «مادر! این دفعه خیلی کم موندی؟» گفت: «مادرجان! بیشتر از این نمی‌توانم بمانم. باید برگردم! اما به شما قول می‌دهم که برای تعطیلات عید بیشتر مرخصی بگیرم تا پیش شما بمانم.» بهش گفتم: «خیلی خوبه! اونوقت که میای خدا هم بهت یک عیدی خوب می‌ده.» گفت: «چی هست؟» گفتم: «یک پسر خوشگل!» خندید و رفت. دیدارمان در ایام عید به وقوع پیوست؛ اما دیداری غم‌انگیز و اشک‌بار. وقتی که پیکرش را دیدم، گفتم: «محمدرضا جان! به قول خودت وفا کردی و ایام عید آمدی!»

پانزده ماه دلاورانه در سرزمین‌های نور جنگید و همراه با قافله عشق عاشقی کرد. محمدرضا بیست و پنجم اسفندماه ۱۳۶۳ در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. پیکر پاکش همراه با دیگر غرورآفرینان عملیات بدر تشییع و در گلزار شهدای روستای وامرزان به خاک سپرده شد.

زمان زیادی از شهادت محمدرضا نگذشته بود که تنها یادگارش به دنیا آمد. نام پدر را بر پسر نهادند. دریغا! افسوس! پسرک گویی طاقت فراق پدر را نداشت، شش ماهی بیشتر نگذشت که به بیماری سختی مبتلا شد و در روز عاشورای حسینی او نیز در کنار پدر آرام گرفت.

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی