عشق من اسلحه است
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید علی‌اصغر صرفی فرزند محمد و مرضیه، بيست و پنجم خردادماه ۱۳۴۶ در شهرستان تهران متولد شد. سال ۱۳۵۹ با خانواده‌اش به دامغان مهاجرت کرد.
بعد از دیپلم در رشته آموزش ابتدایی مرکز تربیت معلم شهید باهنر دامغان پذیرفته شد. یک نوبت از طریق جهاد سازندگی و چند نوبت هم از طریق بسیج به جبهه اعزام گردید. در عملیات‌های طریق‌القدس، خیبر و بدر شرکت کرد. یک بار مجروح شد ولی کسی مطلع نشد.
عشق من اسلحه است
مادر شهید نقل می‌کند: «پدرش با اصرار از او خواست فردا با هم بروند بازار تا برایش یک فرش بخرند. گفت: «بابا! من فرش می‌خوام چه کار؟» پدرش گفت: «فردا که بخوای زن بگیری، در توانم نیست که یکجا همه چیز رو تهیه کنم.» او نرفت. پدرش یک تخته فرش خرید و آورد منزل. از او پرسید: «خوبه؟ خوشت میاد؟» تشکر کرد؛ ولی بعداً به پسر دایی‌اش گفته بود: «بابام رفته برای من فرش گرفته اما عشق من اسلحه است؛ اسلحه‌ای که بر دارم و دشمن رو نابود کنم.»
تک‌تیرانداز بود. سرانجام بیست و دوم دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه، به شهادت رسید. پیکرش پس از تشییع، در گلزار شهدای فردوس‌رضای دامغان به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
