زندگینامه شهید بی نشان "یحیی شیرآبادی"

به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید یحیی شیرآبادی، یکم مرداد ۱۳۳۴ در روســتای حاجیکلاته از توابع شهرستان علی آبادکتول دیده به جهان گشــود. پدرش ولی الله و مادرش فاطمه نام داشت. خواندن و نوشتن نمیدانست. کارگر کارخانه بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب سه پسر و یک دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم تیر، ۱۳۶۷ با سمت تکتیرانداز در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. تا کنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.

شهید در دامان خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای حاجیکلاته از توابع علی آباد کتول دیده به جهان گشود. از آنجایی که شغل پدرش کشاورزی بود از همان دوران کودکی همراه خانواده در کار کشاورزی حضور داشت و به آن‌ها کمک می‌کرد.

او بچه‌ای بسیار آرام بودو برای پدر و مادر خود بسیار احترام قائل می‌شد. در سن هفت سالگی به دلیل نبود امکانات آموزشی نتوانست به مدرسه برود.

بنابراین در زمانی که باید در مدرسه تحصیل می‌کرد در زمین کشاورزی مشغول به کار شدو به این ترتیب در آرزوی باسوادی و مدرسه روز‌های کودکی اش را یکی پس از دیگری سپری می‌کرد.

شهید شیر آبادی دارای ویژگی‌های اخلاقی برجسته‌ای بود که سبب می‌شد نزد دیگران دارای جایگاه ویژه‌ای باشد و همه به دیده احترام به او نگاه کنند. او به دید و بازدید از اقوام و جویا شدن از احوال آن‌ها بسیار اهمیت می‌داد؛ و دوست داشت همیشه صله رحم را به جا بیاورد. در ضمن شوخ طبعی از دیگر ویژگی‌های ایشان بود و حتی در شرایط سخت زندگی سعی می‌کرد با شادی و نشاط دیگران را به وجد آورد.

او در سن هجده سالگی به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و دوره خدمت خود را در عجب شیر گذراند. بعد از اتمام سربازی در شرکت تخته روستای ارازگل به عنوان کارگر مشغول به کار شد و به همراه کار و امرار معاش برای زندگی در طول دوران انقلاب برای رهایی کشور از چنگال ظلم و استبداد با مردم ملتش در راهپیمایی، تظاهرات، حمایت از اندیشه‌های امام و شعار‌های مرگ بر شاه همصدا می‌شد.

او در سال ۱۳۵۷ با همسری فداکار که یار و یاور او درزندگی بود ازدواج کرد. بعد از ازدواج در کلاسه‌ای نهضت سواد آموزی در روستای حاجیکلاته شرکت کرد و تا سال دوم نهضت درس خواندو بدین ترتیب تا حدودی سواد خواندن و نوشتن را کسب کرد.

حاصل ازدواج ایشان سه فرزند پسر و یک فرزند دختر بود که بعد از تولد اولین فرزند برای اولین بار در جبهه حاضر شد. او هرگز نتوانست فرزند چهارم خود را ببیند زیرا در زمان شهادت همسرش باردار بود و فرزندش بعد از شهادت متولد شد.

در مرحله آخر حضور در جبهه در تاریخ بیست و چهارم فروردین ۱۳۶۷ از طریق بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علی آباد کتول به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شده بود. که بعد از سه ماه حضوردر جبهه و دفاع از خاک پر افتخار کشورش در تاریخ چهارم تیرماه ۱۳۶۷در اثر تک دشمن در محل جزیره مجنون مفقودالاثر گردید.
پیکر ایشان بعد از هشت سال کشف و تحویل خانواده شد که پس از تشییع باشکوه بر دوش امت شهیدپرور علی آباد در گلزار شهدای امام زاده معصوم آباد به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد