حنا بندون در شب عملیات!

بسم الله الرحمن الرحیم

درخدمت خانواده بزرگوار شهید علی اکبر حسین پور هستیم .

- سلام علیکم .

علیک سلام

- خوب هستین ؟

الحمدالله .

خودتون رومعرفی کنید ونسبتتون رو با شهید بفرمایید ؟

بنده فاطمه حسین پور همسر شهید علی اکبر حسین پور هستم .

- مادرجان ما ازاستان سمنان اومدیم تا درمود شهیدتون از شما سوالاتی بپرسیم . پدر ومادرشهید سالهاست از دنیا رفتند ، واز آنجا که شما سالها با ایشون زندگی کردین درمورد ایشون خاطرات زیادی دارید . ازروزی که آمدند خواستگاری شما تاروزی که به شهادت رسیدند سوالاتی داریم . این ها قراره درتاریخ شفاهی کشورمون ثبت بشه .

بفرمایید .

- همسرتون با شما نسبت فامیلی داشتند ؟

بله ، ایشون پسرعموی من بودند .

- اسم روستاتون چی هست ؟

اینجا روستای پرو هست . ما ابتدا گرگان زندگی می کردیم . بعد از ازدواج خدا به ما چهار تا فرزند داد .

- زادگاه شما وهمسرتون همین روستا بود ؟

بله .

- ابتدای ازدواجتون رفتین گرگان ؟

بله .

- شغل همسرتون چی بود ؟

کشاورزبود .

- زمین وزراعت برای خودتون بود ؟

نه ، اجاره بود .

مادرجان برامون ازسبک زندگی تون دراون زمان بفرمایید ؟

از کوچکی پیش آدم های ثروتمند قرار میکرد . از ده سالگی کار میکرد .

- منظورتون از اینکه قرار می کرد چی بود ؟

مثلا پیش یه آدم پولدار می مونده وکارهاشون وانجام داده . با حقوقی که میگرفته خرجی پدرومادرش هم می داده . وقتی میره گرگان ، پدرومادرش هم همراهش رفته بودند ، چون یه دونه پسر بود وخیلی بهش وابسته بودند . رفته بودند تو یه منطقه ای به نام حکیم آباد و همونجا پیش یه خانواده ای کار می کرده و چند سال هم اونجا بوده ، هرسال حدود بیست تومن بهش می دادند . وقتی هم ازدواج کردیم رفتیم اونجا تا زمانی که اسمش برای خدمت سربازی درآمد .

- مادرجان اجازه بدین مرحله به مرحله جلوبریم .

بفرمایید .

- همسرشما تنها پسر خانواده بود ؟

بله .

- برای دیگران کار می کرد وخرجی خانواده رو خودش تنهایی می داد ؟

بله .

- تو حکیم آباد خونه تون اجاره ای بود ؟

یه خونه هایی بود که گلی بود . تو اون خونه ها ازبلوک وآجر استفاده نمیشد . ما دوتا اتاق گلی داشتیم همونجا زندگی میکردیم .

- پدرومادرهمسرتون هم با شما زندگی می کردند ؟

بله ، همه باهم بودیم . دو تا خواهر شوهرم با پدرومادرشوهرم با ما بودند و همه ی خرجی هم خدابیامرز شوهرم می داد .

- وضع مالی تون خوب بود ؟

نه ، پنج بر دو بود . یعنی پنج هکتار که زمین بود ، یکی اش برای ما بود .

- شما خودتون هم به همسرتون کمک می کردین ؟ خیلی از همسر ومادرشهداء خودشون کمک خرج خونه بودند . شما هم همین طوربودین ؟

ما یه چهار پا داشتیم که ساعت پنج صبح سه تا بچه هام رو سوار می کردم وبا شوهرم میرفتیم سرکار . تو هوای گرم تیشه زنی می کردیم . یه کومه می زدیم و بچه ها رو میبردیم اون زیر .

- کومه رو چطور درست می کردین ؟

با چادرکومه درست می کردیم .

- تیشه زنی می کردین ، یعنی چه کاری انجام می دادین ؟

از داخل پنبه ها باید علف رو میزدیم .

- پنبه ها محصول خودتون بود ؟

بله ، این ها رو باید میبردیم سلف خری وتا پایان کار چیزی برامون نمی موند .

- پس همه ی سود نصیب صاحب زمین می شد ؟

بله ، زمستون ها شوهرم با چهارپا کاسبی می کرد . میرفت تو روستاها خواروبار و زرد آلو و... میفروخت . با همین پول زندگی می کردیم .

- زمانی که اولین فرزندتون به دنیا آمد ، همون گرگان بودین ؟

بله .

- وضع مالی تون بهتر شده بود ؟

اصلا بهتر نشده بود . من شش تا فرزند و بزرگ کردم با نداری وبیچارگی .

- برامون از خصوصیات اخلاقی شهید بفرمایید ؟

خدا بهتر میدونه .

- میشه یه مقدار درمورد اخلاق شهید برامون تعریف کنید ؟

من هفده سال با ایشون زندگی کردم ، یه حرف ناشایست ونامربوط ازایشون نشنیدم . همیشه با احترام با من صحبت می کرد .

- شهید سواد خواندن ونوشتن داشت ؟

سواد نهضت سواد آموزی داشت .

- خودتون هم سواد دارید ؟

بله ، من هم سواد نهضتی دارم .

- پس قرآن خواندن بلد بودین ؟

بله .

- وقتی محمد رضا بزرگتر شد ، کارپدرشهید تغییر نکرد ؟

نه ، پنج تا فرزند دیگرهم تا هفده سالگی محمد رضا که الان پزشک هست ، خدا به ما داد . شوهرم گفت ، چون پدرومادرم رفتند شاهرود من هم میخوام برم . من گفتم ، ما که چیزی نداریم ، ولی قبول نکرد وگفت ، خدا بزرگه وآمدیم شاهرود .

آمدیم شاهرود و دو وسه ماه بودیم . که گفت ، قصد دارم برم جبهه .

به شوهرم گفتم ، ما اینجا کسی رو نداریم . خواهر و برادر و مادر و پدر هم که ندارم ، پدر و مادر تو هم که پیر شدند ما به امید کی اینجا باشیم .

مهدی پسرم رو باردار بودم و هشت ماهم بود . شوهرم گفت ، مادر رضا تو که روز اول آمدی و الله اکبر گفتی باید تا آخر هم باشی .

- وقتی آمدین شاهرود ، کار پدرشهید چی بود ؟

یه شاهرودی بود که باغ انگور داشت و شوهرم اونجا کار می کرد .

- خونه تون اجاره ای بود ؟

نه ، این خونه رو شوهرم خودش درست کرده بود .

- این خونه تون که تو روستا هست ، تو شاهرود هم خونه داشتین ؟

نه ، از همون اول آمده بودیم روستای پرو .

- زمان انقلاب شهید فعالیت انقلابی داشت ؟

بله ، خیلی زیاد فعالیت داشت . هرجایی که تظاهرات وراهپیمایی بود میرفت .

- اول انقلاب که مردم تازه تو خیابان ها ریخته بودند ، شما کجا بودین ؟

ما اون موقع علی آباد بودیم . شوهرم صبح وبعد ازظهر میرفت راهپیمایی .

- خودتون هم میرفتین تظاهرات ؟

بله ، همیشه میرفتم .

- بچه ها رو کجا میگذاشتین ؟

بچه ها رو تو خونه میگذاشتم . فقط محمد رضا چون بزرگتر بود تو خونه نمی موند وهمراه ما میامد .

- هیچ وقت تو این جریانات برای شما اتفاقی هم افتاد ؟

بله ، یه بار اتفاق افتاد . همه رفته بودیم تظاهرات ونیروهای شهربانی دنبال مردم می کردند . ما رفتیم تو یه کوچه وشوهرم رفت تو یه مغازه . درشیشه ای بود وشهید فکر کرد دربازه ، با سرعت رفت که وارد مغازه بشه وسرش با شیشه اصابت کرد . یه میخ رفت تو پیشانی اش وخون ها ریخت روی زمین . ملت همه جمع شدند ، بردنش بیمارستان وخوب شد .

- شما هم رفتین بیمارستان ؟

نه ، من به راهپیمایی ادامه دادم ومردم بردنش بیمارستان .

- شهید درزمینه اندیشه های انقلابی از کی الگو میگرفت . چه زمانی که علی آباد بودین وچه اون زمان که تو پرو بودین ، پای صحبت های چه کسی بود ؟

یه شیخ علی اکبر محمدی داشتیم که خیلی انقلابی بود .

- شیخ علی اکبر اهل پرو بود ؟

نه ، ما ازوقتی آمدیم پرو دیگه خبری از تظاهرات نبود .

- با هم نسبت نداشتین ؟

نه ، از زمانی که آمدیم پرو دیگه جبهه ای شدیم .

- تو منزل هم شهید ، اعلامیه می آورد ؟

بله ، همین پسرم که الان پزشک هست همیشه اعلامیه میاورد تو خونه . با دوستای بسیجی اش میامد خونه ، وازاین کارها می کرد .

یه شب یه تعداد اعلامیه آورد خونه وبه من داد . گفت ، این ها روشبانه بریز تو پل حاج قلی . من هم بردم ریختم وصبح همسایه ام اومد گفت ، این شاهرودی های فلان آمدند اعلامیه ریختند .

گفتم ، این ها رو هواپیما ریخته بنده خدا شاهرودی ها نریختند . این ها رو ازقم برای ما میاوردند .

- کی به دست رضا اعلامیه میرساند ؟

از قم شبانه این ها رو بهشون می دادند . دست هربچه ای صد تا اعلامیه بود و با کیف رضا برای من میاورد .

- رضا نگران بود که لو بره و برای همین اعلامیه رو به شما می داد ؟

نه ، همیشه برای من اعلامیه می آورد .

- شهید هم اعلامیه پخش می کرد ؟

شهید میگفت ، درمورد انقلاب آزادین که هرکاری دوست دارید بکنید . شبها که پسرم با دوستای بسیجی اش میامدند خانه ی ما شوهرم تو چراغ براشون نفت می ریخت .

زمان انقلاب خیلی مردم سختی کشیدند ، از بنی صدر انقدر به مردم آسیب رسید .

من وشوهرم داشتیم سرزمین تیشه می زدیم که دیدیم یه ماشین ارتشی آمدو یه مقدار دورتر ازما ایستاد . شهید به من گفت ، با ما آدم های رعیت چکار دارند ؟

گفتم ، نمی دونم . هرچی گفتند ما هم جواب میدیم .

شوهرم گفت ، تو برو اینجا نباش . من هم رفتم .

یه آقایی بود به اسم اسدالله که زمان انقلاب زندان هم رفت وخیلی تو حکیم آباد معروف بود .

- فامیل اسدالله چی بود ؟

گیلکی .

- این آقا فعال انقلابی بود ؟

بله ، سن وسالی هم نداشت . دیدم دو تا ارتشی تو ماشین هستند و به من سلام وعلیک کردند . اون آقا گفت ، حاج خانم از کی تا حالا انقدر جسور شدی که بایه رئیس تو حکیم آباد هم دهن به دهن میکنی . گفتم ، ما ازاول پشت انقلابمون بودیم وتا آخر هم هستیم . تا زمانی که این انقلاب رو به دست صاحب اصلی اش حضرت مهدی (عج) بسپاریم . مگه من چه کار بدی انجام دادم .

اسدالله که اززندان آمده بود ، داشت درمورد شکنجه شدن دکتر شریعتی و همسرش صحبت می کرد . یه خانمی از توجمعیت گفت ، برو بابا داره الکی حرف میزنه .

گفتم ، خانم چرا مجلس روخراب میکنی ؟ اگه شما دوست نداری گوش بدی بزار بقیه گوش کنند .

اون خانم ناراحت شد وبه من توهین کرد .

فرداش تو شهربانی ازمن شکایت کرده بود .

- همون خانم ازشما شکایت کرده بود ؟

بله ، گفته بود که من فعالیت انقلابی دارم . شیخ علی اکبر تو علی آباد نمونه بود وهمیشه اعلامیه میاورد .

وقتی رفتم تو شهربانی گفتم ، برادر من که حرف بدی نزدم . فقط گفتم ، ساکت باش مردم به سخنرانی گوش کنند .

گفت ، اون خانم که خیلی حرف های دیگه هم زده .

گفتم ، من واگذارش کردم به خدا .

- از شهید درمورد شما پرس وجو نکردند ؟

نه ، اون روز پدر شهید تو مجلس حضورنداشت . از من عذر خواهی کردند ومن هم رضایت دادم . اون خانم هم آمد از من عذر خواهی کرد وگفت ، به علی اکبر نصرتی هم بگو بیاد مارو آگاه کنه . ما نا آگاه بودیم .

من گفتم ، صاحب اصلی ما امام زمان (عج) هست ما چکاره ایم .

- پس شما روی افراد دیگه هم خیلی تاثیر داشتین ؟

بله .

- برامون اززمان جبهه شهید بفرمایید . وقتی شهید قصد کرد بره جبهه ، اولین بار همسرتون به صورت نیروی بسیجی رفت ؟

بله ، من هم باردار بودم و فقط محمد رضا که پزشک هست بزرگ بود ورفته بود جبهه. شوهرم تو مسجد نذر کرده بود که وقتی بچه ام سال برگشت آمد با حمله ی کربلا درعملیات بدر بره جبهه .

- پس فرزند اول شما هم جبهه بود ؟

بله .

- ایشون سالم برگشتند که پدرش نذرش رو ادا کنه ؟

بله ، به لطف خدا سالم برگشت .

- شهید از کدوم پایگاه اعزام شد ؟

از مسجد جامع پرو اعزام شد .

- مسئولین پایگاه یادتون هست ؟

محمد ابراهیم حسین پور و سید مجتبی حسین پور بودند .

- این دو نفر هم شهید شدند ؟

بله .

- اولین بار غرب کشور رفت یا جنوب ؟

جنوب رفت .

- اوایل جنگ رفته بود ؟

نه .

- اولین بار که رفت جبهه شهید شد ؟

نه ، بچه ام به دنیا آمد وشوهرم هم بود .

- کردستان بود یا اهواز ؟

تو اهواز درآشپزخانه بود .

- پس نیروی تدارکاتی بود ؟

بله .

- چه مدت جبهه بود ؟

سه ماه .

- تو این سه ماه هیچ خبری از شهید نداشتین ؟

نه ، خود تون میدانید که اون دوران خبری ازامکانات نبود . یکی که میومد ما هم خبر شوهرم و میگرفتیم .

- تو این سه ماه مجروح نشده بود ؟

نه .

- وقتی اومد فرزندتون که باردار بودین به دنیا آمده بود ؟

بله .

- اسم فرزندتون روخودتون انتخاب کردین ؟

این هم یه جریانی که داره بعدا براتون تعریف می کنم .

- همسرتون این اسم روانتخاب کرد ؟

بله ، خواب دیده بود .

- خواب شهید روتعریف میکنید ؟

وقتی میخواست دوباره بره جبهه و من بهش گفتم ، باردارهستم ونرو . گفت ، من یه خوابی دیدم . گفتم ، خواب چی دیدی ؟

گفت ، تو اهواز که درآشپزخانه بودم ، یه شب گفتم میخوام خودم غذا رو برای بچه ها ببرم وسنگر به سنگر غذا ها رو دادم وگفتم ، میخوام امشب تو سنگر بمانم . یکی از دوستاش میگه ، حسین پور اگه اینجا اتفاقی برات بیافته و شهید بشی چون بدون اجازه فرمانده ماندی ، حق وحقوقت پایمال میشه . شوهرم گفته بود ، پایمال بشه برام مهم نیست شما دعا کنید من لایق شهادت باشم . این همه جوان شهید نشدند من شهید بشم .

میگفت ، همون شب خوابم برد ودیدم یه اسب سوار داره میاد ویه نفر هم جلوش هست . من دنبال اسب می دویدم و یکدفعه سراسب برگشت به طرف من وگفت ، کجا میری جوان ؟

گفتم ، هرجا تو بری من هم میام .

گفت ، من میخوام شهیدانی که ماندن وببرم کربلا .

گفتم ، من هم باهات میام .

گفت ، نه ، اینبار نوبت تو نیست . پدرومادرت ناراضی هستند و یه بچه هم تو راه داری . برو واگردفعه ی بعدی خواستی با خودم میبرمت .

می گفت ، با خودم گفتم این چه خوابی بود که دیدم .

وقتی هم آمد به من گفت ، تو اولین کسی هستی که برات این خواب و تعریف می کنم . اگر شهید شدم میتونی این خواب وبرای بقیه تعریف کنی . ولی مدیونی اگر بعد ازشهادتم به دوستام بگی چرا شوهر من و نیاوردند .

سه ماه به عید دوباره گفت ، میخوام برم جبهه .

گفتم ، تو پارسال هم رفتی بزار بچه هامون بزرگتر بشن بعدا برو .

گفت ، من قول دادم وباید برم .

مدتی گذشت و تا هفت روز به عید بدون اینکه نامه ای به دست ما برسه ، بودیم . نزدیک عید یه نامه برای من فرستاد که نان بیشتر درست کن که میخوام بیام وبرم مشهد .

من نان بیشتر پختم وخوشحال بودیم که قراره برگرده . البته من دلم باخبر شده بود . باور کن دلم آتش گرفته بود . وقتی بچه ها دور و برمن مینشستند انگار تو دلم آتش بود .

روزها میگذشت و خبری ازش نمیشد و ما هم نگران بودیم . سه روز به عید خونه خواهر شوهرم ناهار دعوت بودیم ، که آمدند وگفتند باهات کار دارند . سه روز همه خبر داشتند و نمیگفتند ، بچه های من داشتند تو حیاط درخت میکاشتند . دیدم خواهر شوهرم آمد خونه وگفت ، بی برادر شدم . ای کاش خواهرش می مرد . زمونه همین یه برادر من هم از من گرفت . (گریه)

گفتم ، چی شده ؟

به بچه هام گفت ، بی پدر شدین .

دخترم گفت ، خوشبحالمون که فرزند شهید شدیم . همین طور که صحبت می کردیم دیدیم بلند گو شروع کرد به اعلام کردن .

بالاخره شوهرم به مراد دلش بعد ازهفت سال رسید .

- ببخشید مادرجان که با سوالاتم شما رو متاثر میکنم . این ها قراره در تاریخ شفاهی کشورمون ثبت بشه و ما ناگزیریم که بپرسیم .

بفرمایید .

- دفعه ی اول فرمودین که تو آشپزخانه بود ، درسته ؟

بله .

- دفعات بعد کارش چی بود ؟

تو خط مقدم بود . آرپیچی زن بود .

- قرار بود یک بار به خاطر نذرش بره ودیگه برنگرده جبهه ؟

بله .

- شما با رفتن دوباره اش مخالف نبودین ؟

سال اول که رفت شهید نشد ولی سال دوم تو عملیات بدر شهید شد . تو این مدت هم آرپیچی زن بود .

وقتی ارتش مشهد حمله کرده بود خیلی شهید دادیم ، شوهر من هم همراه همونها بود ونه سال بعد پیکرش و آوردند .

- نحوه ی شهادتش وبراتون تعریف نکردند ؟

گفتند وقتی ارتش مشهد عقب نشینی میکنه ، دشمن خیلی پیشروی می کنند . انقدر دشمن جلو آمده بود که با بولدزر روی جنازه های ما خاک میریختند . هفت نفر ازدوستانش با شوهر من بودند و وقتی برگشتند گفتند ، حاج خانم شرمنده ایم ما نتونستیم این ها رو بیاریم عقب ، شرمنده ایم .

- فرمانده شهید کی بود ؟

آقای عبدالهی بود که برای خیج وکلاته خیج بود .

- منظورتون حاج عبدالله عرب نجفی هست ؟

بله .

- از همرزم ها ودوستان شهید که با شما همشهری بودند ، کسی خاطرتون هست ؟

اون سال فقط شوهرم من ازروستای پرو شهید شد . تو جاهای دیگه باهاش همرزم بودند وخیلی ها آمدند دیدن ما .

- شهید روتو همین روستا دفن کردین ؟

بله .

- همرزم های شهید بعدا برای شما خاطره ای نگفتند ؟

چرا ، محمد عابدینی که برای روستای نمد مال شاهرود هست بعدا برامون خاطره گفت .

گفت ، همون شبی که میخواستیم بریم عملیات ، یه تشت حناء درست کرده بوده وگفته همه تون بیایید حناء کنید . میگفت ، اون شب براش یه شب خاصی بوده ویه حس وحال عجیبی داشته .

- مادرجان اینکه فرمودین ، برای فرزندتون که زمان جبهه رفتن شهید باردار بودین ، شهید خواب دیده بود. به ما نگفتین چه خوابی دیده بود ؟

اون زمان ها سونو گرافی نبود . برای من پیغام فرستاده بود که شهید محمد ابراهیم حسین پورآورد . گفته بود ، فرزندمون اگر دختر بود بذار زهرا واگر پسر بود بذار مهدی .

- بعد ازشهادتش خواب شهید وندیدن ؟

هنوز پانزدهمش ونداده بودیم خواب دیدم . داشتم به مهدی شیر میدادم که آمدم وسینه ی من وگذاشت تو دهان پسرم . من بهش گفتم ، کجا بودی ؟

خوابم که نمیبرد ، یه لحظه حس کردم خوابم برد .

گفت ، استوار باش حاج خانم توباید خیلی استوار تر ازاین باشی .

گفتم ، هنوز هم استوارم ولی چرا نیامدی ؟

- شهید وصیت نامه هم داشت ؟

بله .

- درمورد فرزندانش سفارش خاصی نکرده بود ؟

چرا ، سفارش کرده بود . از روزی که داشت میرفت یه خاطره ای یادم اومد .

ما یه گاو داشتیم و هرروز خودش گاوو میدوشید و میرفت مغازه . اون روز هم داشت میرفت ، من بهش گفتم ، داری میری ؟

گفت ، آره .

گفتم ، تکلیف من و با شش تا بچه روشن کن بعد برو .

گفت ، تکلیف تو معلومه . اگر دوست داشتی بمون اگر نه برو .

گفتم ، کجا برم ؟

گفت ، تکلیفت همین هست .

گفتم ، من جایی نمیرم مراقب بچه هات هم هستم . فقط یه چیزی ازت میخوام .

گفت ، چی میخوای ؟

گفتم ، اگر شهید شدی ، شفاعت من وپیش حضرت زهرا (س) بکن .

گفت ، من کجا وشفاعت حضرت زهرا(س) کجا ؟

گفتم ، شهدا میتونند شفاعت ما رو بکنند .

گفت ، من هم از تو یه خواهشی دارم .

گفتم ، چه خواهشی ؟

گفت ، نزار بچه هام برن کارگری . بزار تا جایی که میتونند درس بخونند . خودم هرچقدر کارگری کردم برام کافیه .

خودش انقدر که کارهای سخت میکرد ، شبها از درد دست خواب نداشت .

- به وصیت شهید عمل کردین ؟

بله ، محمد رضا پسر بزرگم دکتر داخلی هست . غلام رضا دبیر شده . علی رضا هم تو سمنان تو محیط زیست هست ویکی ازپسرهام ابوذر هم تواداره کشاورزی هست . مهدی هم تو بیمارستان امام حسین (ع) هست وحمید هم که وکیل شده . شکر خدا همه شون به جاهایی خوبی رسیدند .

من خوابش ودیدم وگفتم ، من به وظیفه ام عمل کردم ، آیا تو هم سلام من وبه فاطمه ی زهرا (س) رساندی ؟

گفت ، آسوده باش .

- شما فرمودین که هفت سال طول کشید که پیکر شهید پیدا بشه ، درسته ؟

بله .

- چطور پیدا شدن ، پیکر شهید وبه شما دادند ؟

ماه مبارک رمضان خونه ی خواهرم افطار دعوت بودیم وهوا هم خیلی سرد بود . پسرعموم حاج مسلم آمد دنبال ما وبعد ازافطار گفت ، بیا بریم خونه .

آمدیم خونه ودیدم خیلی ها ازسپاه آمدند . گفتم ، حتما آمدند به ما سرکشی کنند .

بعد از احوالپرسی واینها به من گفتند ، حاج خانم تو امتحانتو جاهای خیلی سخت پس دادی . حالا یه امتحان دیگه مونده امیدوارم که سربلند بیای بیرون . گفتم ، بفرمایید چی شده ؟

گفت ، یه مهمان بعد ازهشت سال قراره بیاد . شما چه حسی داری ؟

گفتم ، فرق میکنه که اون مهمان خودش بیاد یا بیارنش .

گفت ، قراره بیارنش .

گفتم ، توکلم به خداهست . به روی چشم میپذیرم . من که همون کربلا دوست داشتم بمونه ولی مادرش خیلی اصرار داشت که حداقل یه ناخن شهید برگرده .

- پس پدرومادرشهید زنده بودند ؟

بله .

- برامون از پدر ومادرشهید بفرمایید . بعد از شهادت همسرتون نگهداری از آنها هم به عهده ی شما بود ؟

بعد ازشهادت شوهرم گفتند ، دیگه تحمل دیدن جای خالی فرزندمون رو نداریم ورفتند خونه خواهر شوهرم .

- وقتی شهید شد ، خیلی بی تابی میکردند ؟

اصلا صحبتی در مورد فرزندشون نمی کردند . میگفتند ، چیزی که درراه خدا دادیم وپس نمیگیریم . وقتی هم خبر شهادتش ودادند ، مادرشوهرم دو رکعت نماز شکر خوند . گفت ، خدایا من یه پسر داشتم وهمون رو درراه خودت میدم . شش تا پسر هم علی اکبرم داره همه رو درراه خودت میدم .

- پدر شهید هم همین طور بود ؟

بله ، خیلی استوار بودند .

- وقتی پیکر شهید وآوردند ، چه حسی داشتند ؟

پدرش که فوت کرده بود ولی مادرش زنده بود . وقتی جنازه رو دید ، گفت ، حی علی خیرالعمل . و نوحه خوند که این گل پرپر ز کجا آمده / از سفر کرب وبلا آمده .

رفتیم سپاه شاهرود و پسرهام هم بردم . مهدی بچه ام خیلی کوچک بود ولباس های نو پوشیده بود و میگفت ، بابام قراره برگرده . وقتی تابوت ودید گریه گرد وگفت ، من این ونمیخوام پدرم رو میخوام . گفتم ، مادرجان بابات از سفر کربلا اومده برو جلو و ببوسش . (گریه )

- مادرجان به عنوان همسر شهید ومادری که شش تا فرزندش وتنهایی وبا کارگری بزرگ کرده وخودش سالها قبل ازشهادت شوهرش همراه او فعالیت انقلابی میکرده . به مردم ودولت چه سفارشی دارید ؟

(گریه ) . خون شهدای ما پایمال شده و خانواده شهداء مثل خاک ته کوچه ، غبار گرفتند . دل رهبرما هم که خون شده . من خیلی ازدولت انتظار دارم .

- از اینکه همسرتون شهید شده ، هیچ وقت پشیمون نشدین ؟ با خودتون نگفتین که ای کاش مانع رفتنش می شدین ؟

نه ، من چیزی که درراه خدا دادم ونمیگیرم .

- ممنونم مادرجان ، خیلی زحمت کشیدین که وقتتون روبه ما دادین وخسته نباشید . انشاالله خدا به شما عمر با عزت بده مادرجان .

خواهش میکنم .

منبع:بنیاد شهید و امور ایثارگران استان سمنان