زندگینامه شهید «قدرت الله صالحی»

به گزارش نوید شاهد از خراسان رضوی ،شهید قدرت الله صالحی در سوم اردیبهشت ماه 1313 در روستای سرکاریز از بخش مرکزی تربت حیدریه دیده به جهان گشود. سختی و مشکلات را تا زمان شهادت بر دوش کشید ولی از حکومت پنجاه ساله­ی پهلوی هیچ خیر و برکتی نصیب او و میلیون­ها نفر امثال او نگردید. اما با همه­ی این­ها با ایمانی قوی و توکل بر خداوند همراه با کار و تلاشی فراوان خیر و برکت را از پروردگاری طلب می­کرد که مشیت او بر همه­ی امور احاطه دارد و قدرت و سلطه­ی واقعی از آن اوست.

شهید صالحی در حدود سال 1322 شمسی، در سن بیست سالگی، سنت نبوی را در امر ازدواج بجای آورد و در کنار همسرش زندگی همراه با قناعت و رضا و توکل را آغاز کردند. غیر از یک منزل قدیمی و محقر که در یکی از محله­های پایین شهر قرار داشت از مال دنیا یک گاری همراه با یک اسب، دارایی او بود که تنها وسیله­ی درآمد خانواده­اش تلقی می­شد. قدرت ا... اوقات فراغت خود را غیر از شرکت در مجالس و مراسم مذهبی خصوصاً در ایام محرم و مناسبت­های دیگر که به عنوان یک مسلمان معتقد، خود را مکلّف به رعایت آنها می­دانست، به تیمار اسب می­گذرانید.

او با وجود مشکلات اقتصادی که داشت، تا می­توانست حقوق شرعی اموالش را پرداخت می­کرد و از آغشتن نان حلال حاصل از دسترنج خود به شبهه و حرام به شدت پرهیز می­کرد.

همین روحیه مذهبی او را به پیروی از فرامین حضرت امام خمینی در خلال وقایع انقلاب اسلامی واداشت به طوری­که شب و روز نمی­شناخت و پیوسته در کلیه حرکت­های مردمی شهرستان پیشتاز بود و شهادت در این راه را بزرگترین سعادت می­دانست. به همین جهت در هنگام حمله نیروهای امنیتی به صفوف تظاهرکنندگان پرشور در واقعه نهم دی­ماه سال 1357 درحالی­که می­دید آن جنایت­کاران سلاح­های خود را به طرف مردم نشانه گرفته­اند هیچ ترسی به دل راه نداد و همچنان کوبنده شعار داد و مشت­ها را گره کرد تا اینکه گلوله­ای صفیرکشان بر سینه­اش نشست و او را به شدت مجروح کرد و در راه اعزام به بیمارستان مرغ جانش نیز به پرواز درآمد و به دیار حق شتافت.

روز بعد پیکر پاکش در میان شور و احساسات عمیق مشایعت­کنندگان به بهشت عسگری انتقال یافت و در کنار دیگر افتخار آفرینان راه رهایی به آرامش جاوید دست یافت.

از شهید قدرت ا... صالحی سرکاریزی یک دختر و دو پسر به یادگار مانده­اند تا حماسه عشق و ایثار او را به نسل­های بعد منتقل کنند.

«یادش گرامی و راهش پر رهروباد»