امام رضا(ع) مهمانش رو دست خالی برنمیگردونه!
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید سید حسین شنایی» یکم فروردین ۱۳۴۱ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش محمدحسن و مادرش طاهره نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. کشاورزی می‌کرد. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیرماه ۱۳۶۲ در سردشت توسط نیرو‌های سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر وی در گلزار شهدای شهر دیباج از توابع زادگاهش به خاک سپرده شد.
شفای امام رضا
هنگام درگیری با ضدانقلاب در منطقه شمال غرب از ناحیه پهلو و پا به شدت مجروح شد. پس از مدتی بستری در بیمارستان ارتش، او را به منزل آوردند. جراحت آن‌قدر زیاد بود که مدت‌ها در منزل استراحت مطلق داشت. از اینکه دیگر نمی‌توانست جبهه برود، خیلی ناراحت و نگران بود. همیشه غصه جبهه را می‌خورد.
به خانواده پیشنهاد زیارت امام رضا(ع) را داد. خانواده هم مقدمات سفر را فراهم کردند. به منزل یکی از اقوام نزدیک که روحانی بود رفتند و چند روزی آنجا ماندند. یک روز صبح که سید حسین با خانواده از زیارت امام رضا(ع) برمی‌گشتند، صاحب‌خانه با دیدن وضعیت سید حسین خیلی خوشحال شد و پرسید: «می‌بینم الحمدلله حالت خیلی خوبه!»
سید حسین گفت: «آقا مهمونش رو دست خالی برنمیگردونه! من که چیزی نخواستم. گفتم دلم برای جبهه تنگ شده. کاری کن که بتونم برگردم جبهه!»
(به نقل از دوست و هم‌رزم شهید، سید نقی شنایی)
انتهای متن/
