خدایا! شکر به درگاهت که فرزندم در راهت به شهادت رسید
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمد رحیم‌زاده» بیست و یکم بهمن‌ماه ۱۳۴۷ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش صفرعلی و مادرش لیلا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار کمیته انقلاب اسلامی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم خرداد ۱۳۶۶ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد. پیکر وی را در گلزار شهدای امامزاده اسماعیل زادگاهش به خاک سپردند.
آخرین شب
شب آخر رختخوابش را پیش من پهن کرد. متکایش چسبیده به متکای من بود. گفت: «مادر! آخرین شبیه که پیشت می‌خوابم.»
گفتم: «یک‌طوری می‌گی که...»
حرفم را قطع کرد و گفت: «منظورم اینه که صبح می‌رم و فردا شب پهلوی شما نیستم.»
او رفت و دیگر پیش من نخوابید.
(به نقل از مادر شهید)
خدایا! شکر به درگاهت که یک شهید دادم
در خیابان شیلات با ماشین ایستاده بودم و از دور برادرم را دیدم. راستش نمی‌دانم چرا آنجا بود؟ به طرفم آمد. گفتم: «چرا منو دیدی برگشتی؟ کار داشتی؟»
گفت: «خواستم بهت بگم که محمدجواد زخمی شده.»
همه چیز را فهمیدم. دو روز بعد جنازه‌اش را آوردند. بالای سرش رفتم. دست‌ها را به طرف آسمان بردم و گفتم: «خدایا! شکر به درگاهت که یک شهید دادم.»
(به نقل از پدر شهید)
مسئولان به ما سر بزنند
از من پرسیدند: «چه انتظاری از مردم یا مسئولان داری؟»
گفتم: «پسرم خیلی مظلوم بود. ما اون رو در راه خدا دادیم. از مسئولان هم چیزی نمی‌خوایم. فقط دوست داریم سری به ما بزنن. نه ما اونا و زحمتشون رو فراموش کنیم و نه اونا ما رو!»
(به نقل از پدر شهید)
انتهای متن/
