توجه به معاد در خاطرات شهید «رجبی»
به گزارش نوید شاهد سمنان: شهید نعمت‌الله رجبی هشتم اردیبهشت ۱۳۲۳ در شهرستان سمنان به دنیا آمد. پدرش حسن و مادرش کوکب نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم آبان ۱۳۶۱ در عین‌خوش توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده یحیای زادگاهش قرار دارد.
معاد
یکی از همرزمانش می‌گفت: «در یکی از مناطق جنگی بودیم. فرصتی پیش اومد تا دوستان دور هم جمع بشیم. می‌گفتیم و می‌خندیدیم. نعمت‌الله پیش ما اومد. از زیر بغلش کتاب معاد شهید دستغیب رو درآورد و به ما داد و گفت: «حالا که فرصت دارین یک مقدار هم کتاب بخونین. وقت رو غنیمت بشمرین و حداکثر استفاده رو بکنین!»
(به نقل از برادر شهید)
بیشتربخوانید: معلم شهیدی که در انفاق، الگویش علی (ع) بود
حال و هوای شهادت
شب‌های تاسوعا و عاشورا نزدیک بود. شور حسینی در دلها نمود دیگری داشت. به صورت دسته سینه‌زنی به طرف امامزاده دشت عباس به راه افتادیم.
مشغول عزاداری شدیم. نعمت‌الله سر بر خاک گذاشت و به سجده افتاد. سینه‌زنی تمام شد، ولی او همچنان در حال سجده بود. گفتم: «نعمت‌الله! پاشو، پاشوا عزاداری تموم شده. پاشو باید برگردیم!» سر از سجده برداشت. چشمانش پر از اشک بود. در تمام مسیر تا مقر توی حال و هوای دیگری بود و اشک چشمش خشک نشد.
(به نقل از هم‌رزم شهید، مرتضی سعدالدین)
بیشتر بخوانید: فرهنگیان عزیز! برای رشد فرهنگ اسلامی کوشش نمایید
قیامت
در خط مقدم جبهه، در پاسگاه زید مستقر بودیم. با دوستان شوخی می‌کردیم. در عالم بی‌خیالی می‌گفتیم و می‌خندیدیم؛ و صدایی توجه ما را جلب کرد و گفت: «اینجا جبهه است و خط مقدم، چرا ایام رو به غفلت می‌گذرونید؟ یک مقدار هم به فکر قیامت باشین!»
وقتی سر برگرداندیم دیدیم نعمت‌الله است.
(به نقل از هم‌رزم شهید، محمد صفائیان)
انتهای متن/
