خاطرات خودنوشت از شهید اختری
نوید شاهد - «ای پدرم! این دنیا برای من ارزشی ندارد. این دنیا پایین‌تر از ارزش انسان است. چون انسان جانشین خدا روی زمین است و نباید این دنیا برای ما هدف باشد. بدانید هرکس که در راه خدا جهاد نکند، خداوند جامه ذلت و زبونی به او می‌پوشاند.» نوید شاهد سمنان به مناسبت سیزده آبان، خاطرات خودنوشت دانش‌آموز شهید «علی اختری» را برای علاقه‌مندان منتشر می‌کند.

خداوند برخی بندگانش را جامه ذلت می‌پوشاند

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید علی اختری پانزدهم شهريور ۱۳۵۰ در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش صفر و مادرش طيبه نام داشت. دانش‌آموز سوم متوسطه بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و چهارم اسفند ۱۳۶۶ در ارتفاعات گوجار عراق بر اثر اصابت تركش به كمر، شهيد شد. پيكر وی را در گلزار شهدای امامزاده يحيای شهرستان سمنان به خاک سپردند. 

 

خاطرات خودنوشت شهید علی اختری تقدیم حضورتان می‌شود.

ملاقات با آیت‌الله خامنه‌ای

سال ۱۳۶۵ برای مسابقه نهج‌البلاغه به رامسر رفتیم. در آنجا آیت‌الله خامنه‌ای را زیارت کردیم. به کاخ محمدخان قاجار و دریای خزر رفتیم. استان سمنان در مسابقه نهج‌البلاغه در مرحله مقدماتی برنده نشد، ولی در کشور، اینجانب در مسابقه نهج‌البلاغه سیزدهم شدم و جوایزی همچون نوار، رادیو یادبود و مجله رشد جوان گرفتم.

در ششم تیر ماه ۱۳۶۶ در مسابقات قرائت قرآن مسجد عابدینیه شرکت کردم و مقام سوم را کسب نمودم و جایزه‌هایی همچون زیر پیراهن، جوراب و خودکار گرفتم. در هشتم همین ماه در مسابقه دو میدانی شرکت کردم و مقام نهم را کسب نمودم و کفش کتانی جایزه گرفتم. در نهم شهریور شصت و شش، در مسابقه مقاله‌نویسی شرکت کردم و مقام دوم را کسب نمودم و جایزه گرفتم. در بیست و هشتم دی‌ماه ۱۳۶۵ برای آموزش نظامی به مدت یک ماه به پادگان شهید کلاهدوز رفتم. در آنجا با نورالله اختری آشنا شدم. در آخر آموزش در روز بیست و دوم بهمن ۱۳۶۵ که می‌خواستیم به جبهه برویم، نورالله با گریه تمام رفت، اما بابایم مرا به خانه برد و نگذاشت به جبهه بروم. در میان آموزشی چهار روز مرخصی داده بودند. به مدرسه رفتم و در مسابقه قرآن شرکت کردم و در مدرسه اول شدم. بعد از آموزشی، در مسابقه نهج‌البلاغه شرکت کردم و در مرحله اول، مقام دوم را کسب نمودم اما در مرحله دوم برنده نشدم.

بیشتر بخوانید: ای دانش‌آموزان! تلاش کنید تا کشورمان در تمام مسائل خودکفا شود

خداوند برخی بندگانش را جامه ذلت می‌پوشاند

ای پدرم! این دنیا برای من ارزشی ندارد. این دنیا پایین‌تر از ارزش انسان است. چون انسان جانشین خدا روی زمین است و نباید این دنیا برای ما هدف باشد. بدانید هرکس که در راه خدا جهاد نکند، خداوند جامه ذلت و زبونی به او می‌پوشاند و او را به راه بد می‌کشاند و عذاب دردناک شامل حالش می‌شود.

 

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت

 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده