نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

شخصیتها
شخصيت ها / شهدا / سیاه بخش آزادی / متن / زندگی‌نامه / زندگی نامه شهید سیابخش آزادی
زندگی شهید سیابخش آزادی فرزند حسن
شهید سیاه بخش آزادی در 6 بهمن سال 1349 ، در خانواده ای متوسط و اهل علم در روستای میرآبه از توابع شهرستان گیلانغرب به دنیا آمد دوران کودکی را در کنار پدر و مادر سپری کرد و در سن هفت سالگی وارد مدرسه ای در همین روستا شد. او با انگیزه ی عشق نسبت به علم و دانش به فراگیری آن پرداخت و توانست از سال اول تا پنجم ابتدایی را با موفقیت به پایان برساند با آغاز جنگ تحمیلی و حمله صدام به ایران، پدر و برادر بزرگش به جبهه های قصرشیرین اعزام شدند و همین امر باعث شد تا کلاسهای درس و مدرسه را به ناچار و برخلاف میل طبیعی خود ترک کند. شهید آزادی به شدت از خودنمایی به دور بود و این خلق نیکو و صفت برجسته او به شمار می آمد. مخلصانه به اهل بیت رسول خدا (ص) عشق می روزید و در زندگی قانع و قناعت پیشه بود برای زندگی دنیا و مظاهر آن ارزش خاصی قائل نبود و تمام وجودش توکل و رضایت حق تعالی بود و به اعتیاری زندگیش در اسلام خلاصه می شد. شهید آزادی در اواخر جنگ تحمیلی با وجود مخالفتهای شدید پدر، داوطلبانه به خدمت سربازی می رفت و دوران رزم مقدماتی را در پادگانی مربوط به نیروی انتظامی در استان ایلام گذرانده و برای ادامه خدمت سربازی به منطقه صالح آباد ایلام منتقل شد او در این دوران هر چند وقت یکبار برای دیدن خانواده به گیلانغرب برمی گشت یا گاهی اوقات نامه می نوشت. استان ایلام یکی از چند استانی است که در مناطق مرزی توسط مزدوران عراقی در مقیاس وسیعی مین گذاری شده است و منطقه صالح اباد نیز جز این مناطق بود سرانجام در تاریخ 1369/10/22 در حالی که تنها سه ماه از خدمت سربازی او باقی مانده بود در ساعت 12 ظهر هنگامی که سر پست هست یک تانکر آب از کنار ایشان عبور می کند که ناگهان روی یک مین ضد تانک رفته و منفجر می شود که منجر به شهادت سه تن می شود که یکی از آنها شهید سیاه بخش آزادی است یک هفته قبل از شهادت شهید آزادی پدر مادرش برای ملاقات او به محل خدمتش می روند و او در گفت و گو با والدینش چنین می گوید: والدین تحریر اگر من شهید شدم نگران نباشید زیرا من امانتی هستم که خدا به شما داده است. شهادت برای من عین سعادت است و تمام ما برای آخرت هستیم و شما اگر فرزندتان را از دست دادید نباید منتی بر ملت و خدا داشته باشد چون ما امانتهایی هستیم که باید در راه خدا داده شوند.