نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

شهید عبدالله هروی فرزند محمد و سکینه، سوم مهرماه ۱۳۴۵ در روستای صالح‌‌‌آباد از توابع شهرستان دامغان ديده به جهان گشود. پدرش ‌کشاورز بود. به خاطر هم زمانی با ولادت پیامبر اکرم (ص)، نامش را عبدالله نهادند. تحصیلاتش را تا پنجم ابتدایی ادامه داد. به خاطر مسافت زیادی که هر روز تا مدرسه می‌پیمود، مجبور به ترک تحصیل شد.

گاهی وقت‌ها به نیت من ذکری بفرست

شوهر خواهر شهید نقل می‌کند: «چشمم را گرفته بود. خیلی قشنگ بود. خیره به دستش نگاه می‌کردم. بعد از پایان ذکرش، رو به من گفت: «پسر! کجایی؟ چرا اینجوری به دستام خیره شدی؟» گفتم: «خیلی قشنگه! چه رنگ قشنگی! زرد روشن! کاشکی من هم یکی از اینها داشتم!» تسبیح را به سمتم گرفت و گفت: «مال تو! فقط گاهی وقت‌ها به نیت من ذکری بفرست!» تسبیح را به من داد.»

در کار کشاورزی به پدر کمک می‌کرد. در مراسم مذهبی و راهپیمایی‌ها شرکت فعال داشت. به ورزش والیبال علاقه زیادی داشت. به خاطر قد بلندش، همیشه به عنوان پاسور ایفای نقش می‌کرد. هجدهم بهمن‌ماه ۱۳۶۴ از طریق سپاه به حاج عمران رفت. هشت ماه حضور در جبهه برایش ثبت شد. به عنوان نیروی رزمی، در جبهه‌ها فعالیت داشت. وی سرانجام هفتم شهريورماه ۱۳۶۵ در حاج‌‌ عمران عراق به علت اصابت تیر دشمن، به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای شهرستان دامغان به خاک سپرده شد.