نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

خاطرات آقای پرویز حاجی زاده، برادر شهید قشم حاجی زاده

آرزوی شهادت
«شهيد قلب تاريخ است.»
(امام خميني (ره))
ايشان خيلي علاقه داشت كه هر چه زودتر به خدمت سربازي برود، چون عاشق جنگ و جبهه بود. چندين بار مي خواست داوطلب برود كه پدر و مادرم مخالفت مي كردند و مي گفتند صبر كن تا وقتي كه به سن قانوني رسيدي مي روي و جالب اينجاست كه پدرم شناسنامه هاي ما را اشتباهي گرفته بود؛ يعني من كه دوسال كوچكتر از شهيد قشم حاجي زاده بودم در شناسنامه دو سال بزرگتر از آن هستم. خلاصه من كه از قضيه خبر داشتم به برادرم گفتم زياد هم عجله نكن. من زودتر از تو به خدمت سربازي مي روم و قضيه را برايش تعريف كردم كه ايشان خيلي ناراحت شدند. بعد كه من رفتم خدمت سربازي در تاريخ1366/3/27 مجروح شدم ناراحتي ايشان دو چندان شد و به پدرم مي گفت همه اش تقصير شماست. اگر شما شناسنامه هاي ما را عوضي نگرفته بوديد اين اتفاق نمي افتاد و از آن به بعد ايشان آرزوي شهادت مي كردند و به من مي گفت تو مجروح شدي، ولي من براي خودم آرزوي شهادت دارم. مدام اين جمله را تكرار مي كردند كه سرانجام در تاريخ1367/2/18 به خدمت سربازي اعزام شدند. ناگفته نماند كه ايشان عاشق امام و راه امام بودند و براي آخرين بار كه در خرداد ماه1368 به مرخصي آمده بود كه دو سه روزي گذشت. ناگهان كه خبر رحلت بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران امام خميني (ره) را شنيد و بسيار ناراحت شد و با چشمان گريان به مادرم گفت مادر اين ديگه آخرين مرخصي ام است كه آمدم و ديگر نخواهم برگشت كه بالاخره در تاريخ1368/5/13 در منطقه ميرآباد (سردشت) به درجه رفيع شهادت نائل آمد و به آرزوي خودش رسيد.