نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

«اولياء خدا عليهم السلام شهادت را يكي از ديگران به ارث مي بردند و جوانان متعهد ما براي نيل به شهادت در راه خدا درخواست دعا كرده و مي كنند.»
(امام خميني (ره))

فرازي از زندگينامه شهيد:
شهيد حمزه يوسفي سال 1330 در خانواده اي متدين و مذهبي اما زحمتكش و رنج كشيده در قريه اي از توابع شهرستان پيرانشهر ديده به جهان گشود. از آنجايي كه فقر و محروميت ناشي از رژيم منحوس پهلوي بر خانواده تهيدست آنها سايه افكنده بود، نتوانست به مدرسه راه يابد و به ناچار براي تأمين هزينه زندگي خانواده اش، ابتدا در كنار پدر در روستا به كار كشاورزي پرداخته، بعدها به رانندگي روي آورد. اجراي احكام دين مبين اسلام را از همان اوان كودكي كه توسط پدر گراميش نسبت به يادگيري آنها پرداخته بود، سرلوحه زندگي خود قرار داد. انساني كوشا و جدي بود كه نماز و روزه و ديگر فرايض ديني اش را به جاي مي آورد.
سادگي و بي تكلف بودن زندگيش او را انساني كم توقع و قانع بار آورده بود. رنج، اندوه و فقر ديگران، روح و جسم او را آزار مي داد. همه آرزوي او اين بود كه بتواند روزي اين محروميت هاي را از بين ببرد.
برادر حمزه يوسفي نيز چون جوانان مسلمان و متعهد ديگر همگام با قيام شكوهمند اسلامي امت مسلمان ايران به رهبري امام خميني، عليه رژيم ستمشاهي پهلوي، نفرت و انزجار خود را به آن نظام فاسد نشان داد. زيرا او همه بدبختي ها و فقر و محروميت ها را ناشي از همين رژيم مي دانست.
شهيد بعد از پيروزي انقلاب اسلامي براي حفظ دستاوردهاي آن تلاش كرده با وجود حضور حزب منحله دمكرات در منطقه به افشاگري ماهيت پليد آن پرداخت.
او با اين كارها خشم آنها را برمي انگيخت. بالاخره در تاريخ 64/5/4 توسط همين حزب منحله دستگير و به شهادت رسيد. او همچون صدها شهيد ديگر با خون سرخ خويش، آزادي و رهايي كردستان را از دست حزب پليد دمكرات تضمين كرده، كوه هاي سر به فلك كشيده كردستان را به اطاعت در برابر اراده و از خود گذشتگي خود واداشت.
روحش شاد و يادش گرامي باد