نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

بسمه تعالي

بالاخره خدا بزرگ است و اميد خودتان را به خدا ببنديد. نااميد نباشيد. آن خدائي كه مرا  آفريده شايد الان چنين صلاح ديده كه خوشبختي من در اين راه بوده كه مرا به اين راه فرستاده. شما چه بگوئيد و چه نگوئيد بالاخره خدا هر طور كه صلاح بداند مصلحت همان است. شكر به مصلحت خدا. اصلاً كفران نعمت نكنيد. داد و فرياد نكنيد و گريه و زاري نكنيد و اميد و چشمتان به خدا باشد كه هر چه آيد از طرف خدا آيد.

و اين راهي است كه از بزرگ گرفته تا كوچك، چه پنج روزي زود و چه پنج روز دير ما اين راه را خواهيم رفت. چون عاقبت همه به اين راه خواهيم رفت. هر كجا برويم هزار سال زندگي كنيم و يا پنج سال، بالاخره عاقبت اين راه را خواهيم رفت. يكي زود و يكي دير خواهد رفت. بالاخره شما نبايد هيچ گونه ناراحتي به قلب و دلتان راه ندهيد و با داد و فرياد خودت را مريض نكني. تا اينكه ببيني از خدا قضا و قدري پيش مي‌آيد و روزگار چه جوري مي‌شود.