نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

تا وقتی که نفس دارم، هرگز زیر بار ظلم نخواهم رفت

«و قاتلوا في سبيل الله الذين يقاتلونکم و لا تعتدوا إن الله لا يحب المعتدين» [1]
به خدا سوگند هرگز کوچک‌ترین خواسته آنان را اجابت نکنم تا آن گاه که با خضاب خون خود به دیدار خدا بشتابم. [2]

سلام و درود به فرمانده کل، امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی.
بله وصیت‌نامه خود را با آیه‌ای از قرآن مجید و فرمایش مولا و پرچم‌دار خونین کربلا یعنی سیدالشهدا که ما سربازان و پیروان آن حضرت و در دانشگاه اسلام که استادش پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) و فرزندانش هستند، آغاز می‌کنم.

آیا افرادی که از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شوند، می‌توانند جز راه و روش امام حسین (ع)، خط دیگری را انتخاب نمایند؛ خیر هرگز! به این دلیل اینجانب محمدحسن فراتی فرزند غلام‌حسین بر خود لازم دانستم به ندای اسلام که همانا فریاد پرخروش امام است لبیک گویم، بلکه بتوانم گناهانی را که بردوش این بنده حقیر، ذلیل و ناتوان سنگینی می‌کند، کمتر کنم. قسم یاد می‌کنم هرگز زیر بار ظلم نخواهم رفت تا وقتی که نفس دارم.

برای من گریه نکنید، زیرا هر چه دارم از حسین (ع) است

می‌خواهم چند کلامی با شما برادران و خواهران صحبت کنم اما خجالت می‌کشم و شرمنده‌ام. برادران و خواهران بزرگوارم! فقط در خط اسلام و ولایت فقیه باشید. چند لحظه فکر کن و بیندیش برای چه به دنیا آمده‌ای و به کجا خواهی رفت؟ روزی دهنده شما کیست؟ آیا به خود آمده‌اید یا خیر؟ اگر به خود آمده‌باشی، هرگز از دستورات الهی که همانا دستورات امام عزیز می‌باشد سرپیچی نخواهی کرد.

این حقیر به خانواده خود سفارش می‌کنم که حتی یک لحظه هم خدا را فراموش نکنند و از خط امام عزیز جدا نشوند و به دستورات اسلام عمل نمایند. سفارش دیگر من به شما خانواده، برادران و خواهران این است که بعد از شهادت اگر دست در بدن من نبود برای حضرت عباس (ع) گریه کنید و اگر حتی یک قطعه از بدنم را برای شما نیاوردند، برای زینب (س) گریه کنید. برای من گریه و زاری نکنید که هر چه داریم از امام حسین (ع) است؛ بنابراین مجالس ائمه (ع) را خیلی باعظمت و باشکوه برپا دارید.