نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

عبدالکریم وحید دوم فروردین سال 1346 در روستای فیروزآباد شهرستان نهاوند از توابع استان همدان و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش آقا محمد مغازه مصالح فروشی داشت و از این طریق مخارج جاری زندگی را تامین می کرد و در عین حال همراه با همسر خود به تربیت دینی و اعتقادی بچه ها اهمیت بسیار می داد و تلاش می کرد تا ذره ای درآمد حرام وارد زندگی نشود که نتیجه این اعتقاد، فرزندان پاک سرشتی شد که در راه اسلام و انقلاب گام برداشتند.

عبدالکریم سال 1353 وارد دبستان شد و تا سال دوم مقطع متوسطه ادامه تحصیل داد و پس از آن در کنار پدر خود در فروشگاه مصالح ساختمانی مشغول کار شد.

سال های مبارزه و پیروزی مردم ایران در مقابل رژیم طاغوت نوجوانی 11 ساله بود اما با همان دستان کوچک و همتی والا، همراه با دیگر جوانان و نوجوانان در راه پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران گام برداشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ضمن همکاری با گروه های خدمت رسان به محرومان و مستضعفان، به نیروی بسیج مستضعفین پیوست.

با آغاز جنگ تحمیلی و سال های دفاع مقدس، برادرش ابوالقاسم وحید روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و پس از سال ها مجاهدت در راه خدا، در بهمن سال 1362 با سمت فرمانده گردان به شهادت رسید.

شهادت ابوالقاسم تاثیر بسیاری بر روحیه جهادی عبدالکریم گذاشت و با وجود سن و سال کم، ضمن مراقبت از فرزندان برادر شهیدش، فعالیت های خود در پشت جبهه و در یاری رساندن به جبهه های حق علیه باطل را دوچندان کرد.

سال 1364 و در سن 18 سالگی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند (رضا و زهرا) است که از او به یادگار مانده است.

پس از مدت ها خدمت به مردم و حضور در فعالیت های پشت جبهه، سال 1366 برای انجام مناسک حج روانه مکه مکرمه و مدینه منوره شد.

در آن سال، حجاج ایرانی بنا بر تکلیف شرعی و اعتقادی خود و با هدف اعلام عمومی تنفر ملت مسلمان ایران از کفار و استعمارگران آمریکایی و اسرائیلی، راهپیمایی برائت از مشرکین راه انداختند که با هجوم نیروهای آل سعود و کشتار وحشیانه حجاج، بسیاری از حاجیان ایرانی به شهادت رسیدند.

عبدالکریم وحید نیز در 9 مرداد سال 1366 در مکه مکرمه و در حال احرام، به دلیل فریاد شعارهای آزادی و آزادگی و دفاع از مظلومان عالم، به ضرب گلوله کفار، به شهادت رسید و به برادر شهیدش پیوست.

یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.

پیکر مطهر وی پس از انتقال به وطن، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: خداوندا الان كه عازم خانه تو هستم از تو مى خواهم كه از گناهانم بگذرى و در آن گرماى سوزان و طاقت فرسا مقاومم كنى و به من صبر عطاء فرمايی.

خدايا رزمندگان عزيزمان را در جبهه هاى حق عليه باطل پيروز گردان و به امام عزيزمان طول عمر عطاء فرما و به امت مقاومت و صبر عطاء فرما.

خدايا از اينكه عازم آن منطقه اى هستم كه محمد (ص) در آنجا پا گذاشت و در آنجايى كه اسماعيل قربانى مى خواست شود صحرايى سوزان، خدايا در صحراى محشر پاهايم را نلغزان و مقاومم گردان و در عرفات و منا اعمالم را مورد قبول گردان، انشاءالله .