نام «غلامحسین» را از ارادت خانواده به سیدالشهدا برایش گذاشتند
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید غلامحسین طاهری» اول بهمن‌ماه ۱۳۲۶ در شهرستان گرمسار، روشنی‌بخش محفل علی و سلطان شد. به خاطر ارادت به سیدالشّهدا، او را غلامحسین نامیدند. در کودکی پدرش را از دست داد.
با ابتکار بسیجی جوان، بعثی‌ها پا به فرار گذاشتند
با شروع جنگ، ابتدا به عنوان بسیجی در سال‌های ۶۴ و ۶۵ به جبهه رفت و بعد از آن به استخدام جهاد درآمد و مفتخر به نام جهادگر در جبهه حضور پیدا کرد. غلامحسین می‌گفت: «دشمن ما را قیچی کرده بود. هر لحظه حلقه محاصره تنگ‌تر می‌شد. تنها راه ارتباطی‌مان با عقب، آبراهه‌های باریک بود که عن‌قریب آن هم بسته می‌شد. بی‌سیم هم با یک گلوله تانک رفته بود روی هوا. برخلاف توان اندک تجهیزاتی ما، برای دشمن تجهیزات تازه می‌رسید. این‌بار تانک‌هایی آورده بودند که آرپی‌جی تکانش هم نمی‌داد. بچه‌ها آماده هرگونه جانبازی‌ای بودند. اما با این وضعیت، توان مقابله با این تانک‌ها را نداشتیم. اگر با نیرو‌های پیاده پشتمان هم درگیر می‌شدیم، باز هم شانسمان برای زنده ماندن کم بود. قبل از اینکه بی‌سیم خراب شود، دستور رسیده بود عقب‌نشینی کنیم. سیل تانک‌ها بود که به طرفمان می‌آمد و همه‌جا را می‌کوبید. به ناچار باید تن به قضا و قدر می‌دادیم.
هرچه توانستیم مجروحین و شهدا را اول فرستادیم و خودمان هم آماده عقب‌نشینی شدیم. یک بسیجی چهارده، پانزده ساله گفت: همه برین. من فکری دارم اگر عملی شد که چه بهتر و اگر نشد حلالم کنین. سماجتش فرمانده را مجاب کرد و ما برگشتیم عقب. دستی‌دستی باید خاکمان را تقدیم دشمن می‌کردیم و این برای بچه‌هایی که شب گذشته با غسل شهادت آمده بودند، بسیار سخت بود. پشت خاکریز دوم، تصویر بسیجی کوتاه و کوتاه‌تر می‌شد. هنوز هم مشغول بود. اما به نظر همه، تلاشش بی‌فایده بود. آخر چطور می‌توانست با آن تانک‌های غول‌پیکر مقابله کند. هنوز چند قدمی از خاکریز دور نشده بودیم که صدای انفجار با فریاد «الله‌اکبر» درهم آمیخت. همه پشت خاکریز سنگر رفتند و سرک کشیدند. تانک‌های بعثی بود که در آتش می‌سوخت. بچه‌ها بدون توجه به باران گلوله و آتش، ریختند سرش و غرق بوسه‌اش کردند. با ابتکار این بسیجی نمونه، بعثی‌ها ناباورانه تانک‌های آتش گرفته و نیم سوخته را رها کرده و پا به فرار گذاشتند.»
از شهید دو فرزند به نام‌های آرش و دنیا به یادگار مانده است. سرانجام بیست و ششم آذرماه ۱۳۶۶ در منطقه سردشت بر اثر اصابت ترکش به پهلو و پشت به خیل عاشقان پیوست. پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای گرمسار به خاک سپرده شد.
انتهای متن/
