آیات قرآن، لالایی شبانه‌اش بود
به گزارش نوید شاهد سمنان، بیستم شهریور ۱۳۴۳ «شهید محمد نجاری» فرزند عباس در روستای غنی‌آباد شهرستان دامغان با تولدش کانون گرم خانواده را گرم‌تر کرد.
آیات قرآن، لالایی شبانه‌اش بود
مادرش میگوید: «لالایی‌ام برای خواباندن محمد در بچگی، خواندن سوره‌های کوچک قرآن بود.» پدرش در جهاد کار می‌کرد. ابتدایی را در زادگاهش روستای غنی‌آباد خواند. روستا مدرسه راهنمایی نداشت؛ به همین خاطر محمد در گرما و سرما راه هفت‌کیلومتری را تا دامغان به عشق درس، با دوچرخه طی می‌کرد. سه سال راهنمایی را در مدرسه اروندرود دامغان با موفقیت پشت سر گذاشت. دبیرستان را در هنرستان دکتر چمران دامغان ثبت‌نام کرد. زمانی که پا به دبیرستان گذاشت، عکس و اعلامیه امام (ره) را از دامغان مخفیانه می‌آورد روستای غنی‌آباد و با دوستانش علی‌اصغر متولى، على فرحزاد، علیرضا و ابوالقاسم مقدسی، پخش می‌کردند. بر روی دیوار شعار می‌نوشتند و با این کار کدخدای ده را عصبانی و شاکی می‌کردند.
شب نزول قرآن به لقای حق شتافت
او و دوستانش شب‌ها می‌رفتند مسجد، قرآن و نهج‌البلاغه می‌خواندند. سوم دبیرستان بود که دید جبهه نیاز به رزمنده دارد. تصمیمش را گرفت و موضوع را با خانواده درمیان گذاشت. پدر راضی به رفتنش نشد. محمد با سن کمش فکر بزرگ داشت. پدرش را متقاعد کرد: «شما باید چند بچه کوچک رو سرپرستی کنی! ولی من مسئولیت سنگین در اینجا ندارم.»
دانش‌آموز بود که از طرف بسیج به جبهه رفت. تک‌تیرانداز بود و مدت بیست و چهار روز در جبهه جنگید. سرانجام بیست و ششم تیرماه ۱۳۶۱ در عملیات رمضان (شرق بصره) مصادف با شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان براثر ترکش خمپاره به شهادت رسید. پیکر پاک این نوجوان شهید در گلزار شهدای غنی‌آباد دامغان میعادگاه عاشقان است.
انتهای متن/
