شهید «محمد اردکانی‌زاده» دوم شهریور ۱۳۳۸ در روستای زرگرآباد شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. رشته ورزشی مورد علاقه‌اش کشتی بود؛ تا جایی که به عنوان مربی آموزش می‌داد. سی‌ام فروردین ۶۵ از ناحیه فک، دست و پا در جاده خندق جزیره مجنون مجروح می‌شود که برای درمان به بیمارستان منقل می‌شود. بعد از چند روز در بیمارستان، روز دهم اردیبهشت به شهادت می‌رسد.

ب

به گزارش نوید شاهد سمنان: شهید محمد اردکانی‌زاده پسر مشهدی عباس و عذرا دوم شهریور ۱۳۳۸ در روستای زرگرآباد شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. به علت مشکلات و فقر مالی خانواده موفق به ادامه تحصیل نشد و با خواندن پنج کلاس ترک تحصیل کرد. یکی دیگر از علل ترک تحصیل، عدم حضور پدر به عنوان سرپرست بود. چون در سن هفت سالگی سایه پدر را از دست داده بود و بار هزینه‌های زندگی به دوش مادر افتاده بود. می‌خواست بخشی از این بار را خودش به دوش بکشد؛ بنابراین به کار آزاد مشغول شد. مادرش بعد از فوت پدر در اداره بهزیستی مشغول به کار شد.

مربی کشتی

محمد بعد از کارگری و کشاورزی در مغازه‌ای به شاگردی مشغول شد. دست به کار لوله‌کشی زد و چند سال هم این طوری به مردم خدمت کرد. به خاطر کفالت مادر از خدمت سربازی معاف شد. رشته ورزشی مورد علاقه‌اش کشتی بود؛ تا جایی که به عنوان مربی آموزش می‌داد. در سال ۱۳۶۰ وارد سپاه شد و ازدواج کرد. صاحب سه فرزند (دو دختر و یک پسر) شد. سواد آن چنانی نداشت، ولی قرآن را خوب می‌خواند.

مأموریت رزمی و مربی کشتی در سنندج

هفدهم خرداد ۱۳۶۰ به عضویت رسمی این نهاد انقلابی درآمد. برای آموزش اولیه او را به کرمانشاه فرستادند. بعد از چهل و پنج روز آموزش برای اولین بار به سنندج اعزام شد. آن زمان کردستان محل تاخت و تاز ضدانقلاب بود. منافقین هم برای کمک به آن‌ها از شهر‌های مختلف در آنجا حضور داشتند. وقتی احساس کرد که در آنجا بهتر می‌تواند خدمت کند و تأثیرگذار باشد همسرش را هم به سنندج برد. دو سه سال در آنجا ماند. همسرش در این مدت با درمانگاه سپاه و کتابخانه بنیاد شهید همکاری داشت. خودش هم علاوه بر مأموریت رزمی به عنوان مربی کشتی کار می‌کرد.

فرمانده دسته گردان قمر بنی‌هاشم

بار دوم در آبان ماه ۱۳۶۳ به تیپ ۲۸ صفر اعزام شد و بار سوم در بهمن ماه ۱۳۶۴ به عنوان فرمانده دسته در گردان قمر بنی‌هاشم (ع) در تیپ ۲۱ امام رضاع حضور پیدا کرد. سی‌ام فروردین ۶۵ از ناحیه فک، دست و پا در جاده خندق جزیره مجنون مجروح می‌شود که برای درمان به بیمارستان امام خمینی (ره) تبریز منتقل می‌گردد. درمان مؤثر واقع نمی‌شود و به بیمارستان طالقانی تهران منتقلش می‌کنند. بعد از چند روز در بیمارستان روز دهم اردیبهشت به شهادت می‌رسد.

آخرین مسئولیتش فرمانده دسته بود و افتخار نوزده ماه حضور در جبهه‌های جنوب و شمال غرب را داشت. پیکر پاکش پس از تشییع در گلزار شهدای فردوس‌رضای دامغان دفن گردید.

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده