در روز موعود، گواهی اخلاص، ادب و جانبازی‌اش امضا شد
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ ذوق و شوق بی‌نظیری وجود اسدالله و فاطمه را فراگرفته بود. نخستین فرزندشان داشت صحن و سرای ساده آنان را به نور ولادت خود روشن می‌کرد. خرمی بهار با شادابی چهره نوزاد درآمیخت و دوم اردیبهشت ۱۳۴۵ در خاطره خانواده و این سرزمین جاودانه شد. شهیدی زاده شد.
روز موعود گواهی اخلاص، ادب و جانبازی او امضا شد
شهیدی که پیش از آن، خانواده نامش را احمد نهاده بود. شهید احمد قربعلی اندک اندک بالید و راهی دبستان شد. دوران ابتدایی را با همه افت و خیزها و درد و رنج‌های یک کودک روستایی به سر آورد و نوجوانی برومند شد. مدتی را به کارگری گذراند اما پدر، فرزند را با همدلی خودِ او در پی گوسفندی چند روانه صحرا کرد.
روح و جسم احمد بالغ شد و سر از پادگان آموزشی چهل دختر شاهرود درآورد. سال ۱۳۶۴ گیرودار جنگ تحمیلی بود که سرباز جوان ما پس از گذراندن دوره آموزشی، به دانشگاه جبهه‌های جنگ وارد شد تا در روز موعود گواهی اخلاص، ادب و جانبازی او امضا گردد. منطقه حاج عمران نقطه پرواز ملکوتی او بود. جایی که احمد قربعلی در تیررس دشمن بی‌مایه قرار گرفت و خانه اسدالله و فاطمه را مهبط فرشتگان ساخت.
بیشتر بخوانید: خداوند آنچه را که به شوق و ذوق به ما بخشیده بود، به احترام و سربلندی از ما گرفت
دوازدهم فروردین ۱۳۶۶ در حالی که هنوز بیست و یک سال خود را به پایان نبرده بود، مأموریت این‌جهانیِ خود را به پایان برد و در شهیدستان حسن‌آباد دامغان آرمید.
انتهای پیام/
