عبدالله در نوجوانی پیش‌نماز مدرسه شد

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید عبدالله هروی سوم مهرماه ۱۳۴۵ در روستای صالح ‌‌آباد از توابع شهرستان دامغان ديده به جهان گشود. پدرش محمد، ‌کشاورز بود و مادرش سکينه نام داشت. تا پايان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. هفتم شهريورماه ۱۳۶۵ در حاج‌‌ عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، گردن و دست، شهيد شد. مزار وی در گلزار شهدای فردوس‏‌رضای زادگاهش واقع است.

این خاطره به نقل از شوهر خواهر شهید است که تقدیم حضورتان می‌شود.

عبدالله در نوجوانی پیش‌نماز مدرسه شد

زیر چشمی معلم را می‌پاییدم. لبخند به لب، به عبدالله نگاه می‌کرد. نگاهش حاکی از رضایت بود. عبدالله مشغول قرائت بود. چند دقیقه بعد، با (صدق الله العلى العظيمِ) عبدالله، همه صلوات فرستادیم. سرش را از روی کتاب قرآن بلند کرد و به معلم نگاهی انداخت.

اما معلم، خیره به او نگاه می‌کرد. چند ثانیه بعد، متوجه سکوت کلاس شد. به خود آمد و گفت: «آفرین پسرم! صوت قشنگی داشتی!» چند روز گذشت. زنگ نماز به صدا درآمد. رفتیم وضو گرفتیم. در حال پایین کشیدن آستین‌هایم بودم که داخل صف شدیم. معلم‌مان آمد و عبدالله را صدا زد و گفت: «از امروز عبدالله پیش نماز ماست. هم پسر باتقواییه و هم صوت قشنگی داره!»

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی