ادای دِین در سپاه؛ آرزویی که محمدباقر به آن دست یافت
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید محمدباقر فرحزاد هفدهم مردادماه ۱۳۴۴ در روستای غنی‌‌آباد از توابع شهرستان دامغان به دنيا آمد. پدرش ابوالقاسم و مادرش شيره نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و نهم تيرماه ۱۳۶۶ در جزيره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم، پا و كمر، شهيد شد. پيکر وی مدت‌‌ها در منطقه برجا ماند و هشتم بهمن‌ماه ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای فردوسرضای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.
این خاطره به نقل از خواهر شهید است که تقدیم حضورتان میشود.
رفتم سپاه تا ادای دین کنم
محمدباقر عصا به دست با پای باندپیچی شده از جبهه برگشت. مجروح شده بود. بدون اینکه به ما خبر بدهد، کمی که حالش بهتر شد خودش آمد. ناراحت شدیم و او را سرزنش کردیم: «سپاه رفتنت برای چی بود؟ تو که داشتی پیش داداش کار می‌کردی!»
عصایش را گذاشت کنار پایش و نشست. نگاهم کرد و گفت: «نرفتم سپاه که کار کنم. رفتم ادای دین کنم!» فقط چند روز پیش ما بود. با همان پا و با همان عصا راه افتاد و رفت جبهه. گریه و زاری ما هم تأثیری نداشت.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
