شهید همت شیفته شجاعت و تواضع حسین بود
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهیدحسین مجدی بيست و يكم مرداد ۱۳۳۸ در شهرستان دامغان به دنيا آمد. پدرش علیاكبر، كشاورز بود و مادرش فاطمهبيگم نام داشت. تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. سال ۱۳۶۲ ازدواج كرد. به عنوان پاسدار عازم جبهه شد. بيست و ششم مهر ۱۳۶۲ با سمت فرمانده گردان تخريب در سرپلذهاب حین خنثی کردن مین ضد نفر به شهادت رسيد. مدفن او در گلزار شهدای فردوسرضای زادگاهش واقع است.
گمنام در رشادت و شجاعت
من فرزند ارشد خانواده و چهار سال از شهید بزرگتر هستم. مثل مادر برایش دل سوزی میکردم. مثل پروانه دورش میگردیدم. باهم بزرگ شدیم. من شب و روز با او زندگی میکردم. خاطره برای من مفهومی ندارد. شب و روزم از او پر است و من با او زندگی میکنم. دلم نمیخواست لحظهای از کنار او دور باشم؛ حتی وقتی ازدواج کردهبودم. دیدار به دیدار خانه پدر بود. مرتب با او در تماس بودم؛ بهش می گفتم: «داداش! نرو!»
میگفت: «باید بروم!» حتى بار آخر ساک او را قایم کردم. پول کرایه داخل ساکش بود ولی او همان شب رفت اما بدون ساک و پول...!
هیچگاه از خاطراتم با او برای کسی تعریف نکردم؛ چون همیشه از من میخواست کسی درباره او چیزی نداند. دلش میخواست گمنام باشد و همین طور هم شد؛ نه از لحاظ این که شهید گمنام باشد؛ او گمنام است از بابت رشادتها و شجاعتهایش؛ از اعتقاداتی که داشت و از کارهایی که میکرد. او از دید من یک قهرمان است.
(به نقل از خواهر شهید)
شهید همت شیفته شجاعت و تواضع حسین بود
ما هر وقت شهید ملکیان و شهید مجدی را میدیدیم خستگی از تنمان بیرون میرفت. اخلاص درونی و چهره باز و مصفای آنها برای ما آرامش خاصی را به همراه داشت. شجاعت و سری نترس داشتن از دیگر خصوصیات بارز ایشان بود. شهید همت شیفته شجاعت و دلیری و تواضع حسین بود. شهید مجدی همواره به من میگفت: «شهدای گمنام در واقع در خصوصیات والای خود گم هستند.»
(به نقل از همرزم شهید، رمضان حاج قربانی)
منبع: کتاب فرهنگنامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان / نشر فاتحان-قائمی