دسته گلی که به رود سپرده شد
دسته گلی که به رود سپرده شد
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ پنجمین روز مردادماه ۱۳۶۰ هجری شمسی، روستای خورزان دامغان، خانه حسین آقا شاهد زیباترین حضور زندگی و لبخندهای اجابت پروردگار بود. نور تولد مهدی چشم ستارگان فلک را روشن کرد و آسمانیان به نامش غزل خوان شدند. وقتی که در آغوش مهربان مادر جای گرفت، هیچ کس جز خدا نمیدانست که مادر مهدی از جمله مادرانی است که دسته گل به رود میفرستند؛ گاهی به نیل، گاهی به علقمه یا اروند و کارون...
شهید مهدی خراسانی زیر سایه پدر و مادر معتقد و متدینش، با رزق و روزی حلال بزرگ شد و آیین دلدادگی و راه و رسم بندگی و رضای حق را آموخت. مهدی در فصل رویش گلبرگهای خونین شلمچه، لبهای سوخته فکه و گلوهای تشنه فرات و پدران جهاد دیده به دنیا آمد و تا خودش را شناخت، همپای درس، بحث و تحصیل در کنار خانه، خانواده و پدر کشاورزی هم می کرد.
دیپلمش را که گرفت به سربازی رفت و پس از آن به استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
نیمه گمشده
وقتش که رسید، نیمه گمشدهاش را پیدا کرد، عاشقانههایش را در گوش نو عروسش زمزمه کرد. دلش در کنار یار آرام و قرار گرفته بود. دیری نپایید که گلستان زندگیاش به گل وجود نور چشمیهایش، امید و محمد عطر آگین شد. مهدی با ورزشهای رزمی جسمش را ورزیده و روحش را آب دیده کرده بود. در رشتههای ورزشی جودو، تکواندو و شنا مهارت داشت و در رشته تکواندو صاحب کمربند مشکی بود.
وی در دانشکده افسری علوم و فنون رزمی، دوره سی و ششم عرضی تی ۲۷ را با موفقیت پشت سر گذاشت. دستهای مهربان و مردانه مهدی آن گاه که باید، سلاح به دست میگرفت و گاه در نهایت خلوت و سکوت شبها دست نیاز به سوی عزیز بینیاز میشد و به آسمان بلند.
عزت نفس، صبر و بردباری با جانش عجین بود. رزمدار یکم مهدی خراسانی سال ۱۳۹۲ داوطلبانه به مأموریت برون مرزی شتافت و به مدافعان حریم بانوی مقاومت پیوست. روی ماه زندگی را بوسید و از زمین و زمان، همه و همه دل کند و راهی شد.
مشق عشق در دفتر ولایت
در رثای آن کبوتران خونینبال چه کلامی میتوان گفت که کلام، زمینگیر است و بال عقل را به این آستان راهی نیست.
مهدی با چفیهای با عطر و بوی یاس و آغشته به غیرت عباس و با سربند یا زینب به بزم رزم شتافت و سرانجام در تاریخ چهاردهم خرداد سال ۱۳۹۲ ملکوتیان از نور وجودش به وجد آمدند. پرواز از ملک به ملکوت را آغاز کرد و شهد شیرین شهادت را چشید.
آری! شهادت هنر مردان خداست و عقل در این دایره سرگردان است. آن نسیم که آغشته به بوی نفسهای توست کاش روزی از کوچه دل ما هم عبور کند...
پیکر پاکش پس از تشییع در روستای خورزان به خاک سپرده شد و مهدی سرمشقی شد برای کوفیان و کوفی صفتان، از حال تا همیشه تا یاد بگیرند که چگونه باید مشق عشق کرد در دفتر ولایت.
یاد و راهش جاودانه
منبع: کتاب فرهنگ نامه شهدای استان سمنان / نشر فاتحان-قائمی