عیدی در شب تولد امام علی (ع)؛ تعبیری متفاوت از امتحان الهی
مرد دین بود
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید حبیبالله ترابی فرزند فضلالله، شانزدهم تیر ۱۳۱۲ در شهر دامغان به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره ابتدایی، برای تحصیل به حوزه رفت و به فراگیری علوم دینی مشغول شد.
پس از فوت پدر و عهدهدار شدن سرپرستی خانواده، درس حوزوی را رها کرده و به کار در مغازه پدر و سپس به بنّایی مشغول شد. مرد دین بود و کار و تلاش. پس از مدتی ازدواج کرد. چهل و هفت سالهبود و پدر پنج فرزند که جنگ تحمیلی شروع شد. به همراه بچههای جهاد دامغان به جبهه رفت و در آنجا جذب نیروهای بسیجی شد و در گردان علمالهدی سوسنگرد مسئول روابط عمومی و تبلیغات گردان شد.
عیدی در شب تولد امام علی (ع)
خواهر حبیبالله نقل میکند: «برادرم بنّا بود و مخارج زندگیاش را از طریق کار سخت و مستمر به دست میآورد. روز تولد حضرت على (ع) كمرش درد گرفت و سه سال فلج شد ولی هیچ وقت ناشکری نکرد. یکی دو بار به دیدنش رفتم. با دیدن وضعش خیلی ناراحت شدم و گریه کردم. حبيب الله گفت: «چرا گریه میکنی خواهر؟! اگر میخواهی با گریهات زن و بچههام را وادار به ناشکری کنی نمیخواد خونه ما بیایی. شب تولد حضرت علی (ع) خدا به من عیدی داده؛ چه عیدی و سعادتی بهتر از این که هر سه روز ختم قرآن میکنم.»
گفتم: «داداشجان! مدتهاست خونه افتادی پس خرج خونه چی میشه؟»
گفت: «دین و ایمانتون ضعیف شده. خرج من را مگه آجرهای محل کار میخواد بده؟ خدا بزرگه و چارهساز.»
هر بار با ایمانی راسخ من را به صبر دعوت میکرد و بعد از دیدن روحيه شاد او با آرامش به خانه باز میگشتم.»
در محاصره دشمن
در مناطق مختلف جبهه به مدت ۳۶۳ روز به عنوان رزمنده حضور پیدا کرد. سرانجام دوم فروردین سال ۱۳۶۱ در عملیات فتحالمبين، منطقه شوش دانیال در محاصره دشمنان بعثی قرار گرفت و به مقام شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای دامغان به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب فرهنگنامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان / نشر فاتحان-قائمی
چوب خدا صدا نداره؛ خاطراتی از شهید حبیبالله ترابی