خاطره‌‌ای از شهید «اسحاق ذاکری»
شنبه, ۲۰ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۳۳
همسر شهید تعریف می‌کند: «جنازه شهید پیدا نشد و این بیشتر ناراحتم می‌کند ولی وقتی یاد بی‌نشانی و خاموشی قبر بی‌بی دو عالم می‌افتم، قلبم آرام می‌گیرد...»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «اسحاق ذاکری» يكم مهر ماه 1338، در روستای سولقان تابعه شهرستان ميناب ديده به جهان گشود. پدرش نوروز، كشاورز بود و مادرش شيرين نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. نخستين ازدواج او سال 1359 صورت گرفت و صاحب سه پسر و چهار دختر شد. پس از آن يک بار ديگر ازدواج كرد. پاسدار بود. بيست‌ و يكم آبان 1382، در حوالی جزيره سيريک جاسک هنگام درگيری با قاچاقچيان به شهادت رسيد. اثری از پيكرش به دست نيامد.

قغف

شهیدی که پیکرش هرگز پیدا نشد

به راستی که انسان باید برگزیده باشد تا لایق اسم شهید شود. به نظر من شهیدان ما همه لایق نوشیدن شهد شیرین شهادت بودند. خیلی وقت‌ها توی مناجات‌های شبانه همسرم می‌شنیدم که می‌گفت «خدایا اگر قرار بر مردن است مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده»

همیشه با خودم می‌گفتم حالا که جنگ تمام شده و خوبانی که لایق شهادت بودند رفته‌اند پس چطور اسحاق هنوز آرزوی شهادت دارد، تا اینکه یک روز خبر شهادتش را آوردند.

هنوز هم باورم نشده که اسحاق میان ما نیست. جنازه شهید پیدا نشد و این بیشتر ناراحتم می‌کند ولی وقتی یاد بی‌نشانی و خاموشی قبر بی‌بی دو عالم می‌افتم، قلبم آرام می‌گیرد.

(به نقل از همسر شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده