رویایی که مادر را به آرامش رساند

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید علی‌اکبر صادقی» فرزند فرضعلی، یکم اردیبهشت ۱۳۳۹ در روستای شِلی از توابع شهرستان مهدی‌شهر متولد شد. پدرش چوپان بود و از این طریق خرج خانواده هشت نفره‌اش را تأمین می‌کرد.

آرامش مادر

بازی‌های دوران کودکی‌اش با بچه‌ها هفت‌سنگ و قایم‌باشک و پاییز که می‌شد بعد از چیدن گردو، گردوبازی بود. فقط تا پنجم ابتدایی درس خواند و دیگر ادامه تحصیل نداد. به سمنان آمد و شاگرد یک مغازه خیاطی شد. چند سال کار کرد. اسمش برای خدمت سربازی درآمد. وارد نیروی زمینی ارتش شد. سرانجام در سوم شهریور ۱۳۶۲ در فتح پادگان کردستان در محور سردشت-نقده در درگیری با ضد انقلاب به شهادت رسید. ترکش سرش را از پیشانی به دو نیم کرد.

خواهر علی‌اکبر نقل می‌کند: «دستمال را از سرش باز کرد و گفت: مادر! سرم رو ببین، دیگه خوب خوب شد. مادر می‌گفت: علی‌اکبر را که این‌طور دید، زبانش بند آمد و نمی‌توانست حرفی بزند. آغوش باز کرد که او را در بغل بگیرد، اما بیدار شد. علی‌اکبر وقتی شهید شد، پیشانی به بالا نداشت. این باعث شد که مادر آرام و قرارش را از دست داد و افسرده شده بود، اما خواب آن شب مادر را کمی آرام کرد.»

پیکرش را در گلزار شهدای امامزاده یحیی(ع) شهرستان سمنان دفن کردند.

انتهای متن/