برای شهادت پدرم دعا می‌کردم

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید حسینعلی قوسی» هشتم اردیبهشت ۱۳۳۱ در شهرستان دامغان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا ششم ابتدایی ادامه داد و به تهران عزیمت کرد. به شغل دست‌فروشی لوازم خانگی پرداخت. بعد از مدتی به دامغان بازگشت و در شرکت نفت مشغول به کار شد.

دعا برای شهادت پدر

ازدواج کرد و پنج فرزند از او به یادگار مانده است. زهرا، فرزند حسینعلی نقل می‌کند: «کارنامه شهریورم را گرفتم و با دلشوره به آن نگاه کردم. خدای من! باز هم درس قرآن و ریاضی را قبول نشدم. حالا جواب پدرم را چه بدهم؟ می‌دانستم او نسبت به نمره‌های ما خیلی حساس است. خبر مردودی من به گوش پدر رسید. از جبهه زنگ زد. گوشی را گرفتم. گفت: برو دعا کن زودتر شهید بشم، چون اگه برگردم...! ترس از تنبیه پدر و خجالت دیدنش مرا واداشت که هر روز غروب آفتاب با گریه از خدا بخواهم پدرم را شهید کند و دیگر برنگردد. آن روز‌ها هیچ درکی از شهادت و مرگ نداشتم. وقتی به شهادت رسید، آرزو می‌کردم‌ ای کاش هر روز یه کتک مفصل از او می‌خوردم، ولی سایه‌اش بر سرمان بود و رنج بی‌پدری را نمی‌کشیدم!»

سه مرحله داوطلبانه به جبهه اعزام شد. یک بار هم از ناحیه دست و پا مجروح شد. بیست و یکم شهریور ۱۳۶۲ در حین انجام ماموریت در مریوان به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر پاکش در گلزار شهدای فردوس‌رضای شهرستان دامغان به خاک سپرده شد.

انتهای متن/