خاله شهید «عبدالعلی طاهریان» نقل می‌کند: «گفتم: این چه کاریه می‌کنی؟ تازه دیروز اسلحه رو فشنگ به منزل آوردی و امروز هم می‌خوای تحویل بدی؟ گفت: هرچه امام بگه اطاعت می‌کنیم، دستور، دستور رهبره. دیروز گفتن بگیرین و امروز گفتن تحویل بدین. من هم مطیع رهبرم هستم.»

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید عبدالعلی  طاهریان» هفدهم فروردین ۱۳۳۸ در شهرستان سمنان به دنیا آمد. پدرش محمدحسن و مادرش فاطمه خانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. دوم دی ۱۳۶۱ در جبهه حضور یافت و بر اثر اصابت ترکش قطع نخاع شد. بیست و دوم مهر ۱۳۶۸ در بیمارستان امیرالمومنین زادگاهش به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای امامزاده یحیای زادگاهش به خاک سپردند. برادرش حسینعلی نیز شهید شده است.

مطیع ولی‌فقیه بود

سربه زیر بود

یک روز از خیابان داشتم رد می‌شدم که عبدالعلی هم از آن طرف خیابان داشت به من نزدیک می‌شد که بدون هیچ عکس‌العملی از کنارم رد شد. آن‌قدر سرش پایین بود که حتی نگاه نکرد چه کسی در کنارش است.

(به نقل از خواهر شهید)

مطیع امر ولی‌فقیه بود

روز بیست و یکم بهمن‌ماه ۱۳۵۷ بود که پادگان‌های نظامی شاه سقوط کرد. عبدالعلی با یک تفنگ و حدود هزار فشنگ به خانه آمد. فردای آن روز دیدم آن‌ها را برداشته و می‌برد تا به مسجد محل تحویل دهد.

گفتم: «این چه کاریه می‌کنی؟ تازه دیروز اسلحه رو فشنگ به منزل آوردی و امروز هم می‌خوای تحویل بدی؟»

گفت: «هرچه امام بگه اطاعت می‌کنیم، دستور، دستور رهبره. دیروز گفتن بگیرین و امروز گفتن تحویل بدین. من هم مطیع رهبرم هستم.»

همه آن‌ها را برد و همان روز تحویل کمیته انقلاب داد.

(به نقل از خاله شهید)

اجرای احکام شرعی با وجود مجروحیت

با اینکه مجروح شده بود و فک و دهانش آسیب دیده بود، در روز‌های بلند و گرم تابستان روزه می‌گرفت و گاهی هجده ساعت کامل می‌شد و او خم به ابرو نمی‌آورد. غذای هر سحر و افطار او سوپ شد که از طریق نی به حلقش می‌رساندیم.

(به نقل از خواهر شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده