به گزارش نوید شاهد سمنان: شهید رجبعلی ادب هفدهم آذر ۱۳۴۵ در شهرستان سمنان به دنيا آمد. پدرش حسن و مادرش هاجر نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. تعميركار خودرو بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. سيزدهم اسفند ۱۳۶۴ در مريوان توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده يحيای زادگاهش واقع است.

این خاطرات به نقل از مادر شهید است که تقدیم حضورتان می‌شود.

یاد رجبعلی هنوز در دل‌ها زنده است

از استادان پسرم بود. مرتب از او تعریف می‌کرد و از اخلاق و رفتارش سر کلاس می‌گفت. حرف‌هایش را نوعی دلگرمی دانستم. از او تشکر کردم و گفتم: «خدا بچه‌هاتون رو براتون ببخشه.»

با صدایی لرزان گفت: «اسم پسر شما رو روی یکی از بچه‌هام گذاشتم، می‌خوام هر وقت بچه‌ام رو صدا می‌زنم به یاد شهید شما بیفتم.»

بیشتر بخوانید: مادر! کلمه‌ای نیافتم تا مقام و عزتت را وصف کند

جای ما خالی

به شوخی گفتم: «از عروسی دیشب چه خبر؟» رجبعلی خندید و گفت: «جای ما خالی!» گفتم: «آره خیلی خالی بود، ولی چرا؟»

گفت: «مادرجان! جداً ببخشین. کاری پیش اومده بود که نتونستم بیام.» گفتم: «چه کاری از عروسی قوم و خویشت واجب تره؟» چیزی نگفت. نگاهش کردم و منتظر جواب بودم. چشم‌هایش آن قدر سرخ بود که انگار دو سه شب نخوابیده است. به سختی چشم‌هایش را بازتر نگه داشت و با لبخندی گفت: «نگران نباشین، دوستم مجروح شده باید تو بیمارستان مراقبش باشم.»

منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت