بعد از شهادتش فهمیدم بابا فرهاد، عمویم است نه پدرم
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید فرهاد فریدونیان هفتم مهرماه ۱۳۴۱ در شهرستان گرمسار ديده به جهان گشود. پدرش عبدالوهاب و مادرش زهرا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و پنجم تيرماه ۱۳۶۱ در سردشت توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت گلوله به سر، شهيد شد. پيکر او را در گلزار شهدای امامزاده اسماعيل زادگاهش به خاک سپردند.
هدف ما از جبهه، بازگشایی راه کربلاست
عاشق امام حسین (ع) بود و خدمتگزارش. وقتی عازم جبهه میشد، گفت: «هدف ما از جبهه، بازگشایی راه کربلاست.» بعد با ته صدایی بغض آلود به مادرم گفت: «دعا کنین پیروز بشیم و مرقد آقا رو زیارت کنیم!» بیست و یک روز بعد زیارت آقا نصیبش شد.
(به نقل از خواهر شهید)
بعد از شهادتش فهمیدم، عمویم است نه پدرم
روی پاهایش نشستم و گفتم: «بابا! منم باهات میام.» به رویم خندید و مثل همیشه دستش را برد لابهلای موهایم. از نزدیک میدان شهرداری گرمسار تا نزدیک پادگان بیست و یک حمزه از روی پاهایش پایین نیامدم. بعد از شهادتش فهمیدم بابا فرهاد، عمویم است نه پدرم. [1]
(به نقل از برادرزاده شهید)
منبع: کتاب فرهنگنامه شهدای استان سمنان-شهرستان گرمسار/ نشر زمزم-هدایت
**
[1] رجوع شود به زندگینامه شهید