دوشنبه, ۰۱ شهريور ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۹
نوید شاهد – خواهر شهید «علیرضا صداقت» نقل می‌کند: «بغض گلویم را گرفته بود. پشت علی‌رضا مثل کندوی عسل دانه دانه شده بود و اطرافش زخم‌های کوچکی داشت که ورم کرده بود! او شیمیایی شده بود.» نوید شاهد سمنان در سالگرد ولادت، شما را به مطالعه خاطرات این شهید گرانقدر دعوت می‌کند.

شکل عجیب زخم‌هایش، نشان از شیمیایی شدن او می‌داد

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید علیرضا صداقت یازدهم شهریورماه ۱۳۴۶ در شهر میامی از توابع شهرستان شاهرود به دنیا آمد. پدرش شیرمحمد، کشاورزی می‏‌کرد و مادرش شاه‌‏زینب نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. جوشکار بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اسفندماه ۱۳۶۳ در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌‌ها در همان منطقه بر جا ماند و پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

این خاطره به نقل از خواهر شهید است که تقدیم حضورتان می‌شود.

شکل عجیب زخم‌هایش، نشان از شیمیایی شدن او می‌داد

گفت: «آبجی! می‌تونی این دارو رو به پشتم بزنی؟ بعدش باید کمی ماساژ بدی!» دارو را روی طاقچه گذاشته بود. آن را گرفتم و نگاه کردم. همینطور که داشت به طرف حمام می‌رفت با صدای آرامی گفت: «فقط به مادر چیزی نگو!»

از حمام که آمد، بغض گلویم را گرفته بود. تنها چیزی که آرامم می‌کرد، در میان گذاشتن موضوع با کسی بود. پیش خواهرم رفتم و با گریه گفتم: «زهرا! پشت علی‌رضا مثل کندوی عسل دانه دانه شده و اطرافش زخم‌های کوچکی است که ورم کرده!» او شیمیایی شده بود.

 

فرهنگنامه شهدای استان سمنان، شهرستان میامی/ نشر قائمیه

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده