تنها آرامش من، رسیدن او به آرزویش بود
دوشنبه, ۲۳ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۰۹:۳۹
نوید شاهد – همسر شهید «رحمت‌الله حاج‌عیدی» نقل می‌کند: «شاید کسی نتواند حال مرا در آن لحظه درک کند مگر کسی که چنین چیزی برایش اتفاق افتاده باشد. داغ او برایم سخت و دردناک بود. تنها چیزی که به من آرامش می‌داد، این بود که او به آرزوی دیرینه‌اش یعنی نوشیدن شربت شهادت رسیده بود.» نوید شاهد سمنان در سالگرد ولادت، شما را به مطالعه زندگی این شهید گرانقدر دعوت می‌کند.
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید رحمت‌الله حاج‌عیدی پنجم فروردین‌ماه ۱۳۴۴ در روستای زردوان چهارده (شهر دیباج) از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش سلطانعلی عقیده داشت تولد این فرزند نشانه رحمت خداست. پس او را رحمت‌الله نامید.
پدر و مادر در آغوش مهربان خویش، او را با عشق بزرگ کردند و تا چندین سال، او تنها فرزند خانواده بود. دوران ابتدایی را در روستای زردوان به پایان رساند. برای ادامه تحصیل به شهر دامغان رفت. تا اول دبیرستان درس خواند که جنگ شروع شد.
با اینکه سن و سالی نداشت، چند بار به طور داوطلبانه به جبهه رفت. در هفده سالگی ازدواج کرد و به شغل کاشی‌کاری مشغول شد. به راستی که رحمت‌الله بود. عاشقی را خوب آموخته بود. به وطن، پدر و مادر عشق می‌ورزید و خیلی به آنها احترام می‌گذاشت. با خانواده و همسرش هم بی‌نهایت مهربان بود.
تنها آرامش من، رسیدن او به آرزویش بود
همسر شهید نقل می‌کند: «من توسط مادر همسرم از شهادتش باخبر شدم. شاید کسی نتواند حال مرا در آن لحظه درک کند مگر کسی که چنین چیزی برایش اتفاق افتاده باشد. داغ همسر جوان و پدر تنها فرزندمان برایم سخت و دردناک بود. تنها چیزی که به من آرامش می‌داد، این بود که او به آرزوی دیرینه‌اش یعنی نوشیدن شربت شهادت رسیده بود.»
به نماز اول وقت اهمیت می‌داد. سرشار از شور، عشق و حماسه نسبت به میهنش بود. به خدمت سربازی رفت و سرانجام بیست و چهارم مردادماه ۱۳۶۴ در منطقه قلموت پیرانشهر بر اثر برخورد با مین، دروازه بهشت رحمت الهی بر رویش باز شد و در جوار حضرت حق برای همیشه آرام گرفت و در زردوان دیباج به خاک سپرده شد.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
نظر شما
