خانه کوچکی که خانه امید بچه‌ها شد
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید غلامرضا خان‌محمدی بیستم فروردین‌ماه ۱۳۴۶ در خانواده‌ای مؤمن، ساده و مهربان در روستای غنی‌آباد از توابع شهرستان دامغان چشم به جهان گشود.
غلامرضا دو سال داشت که خانواده در تهران ساکن شدند. همان روزها بود که غلامرضا از جمع گرم خانواده و حلقه با صفای بچه‌های جنوب تهران، درس غیرت و دین‌داری آموخت و برای تحصیل درس و مشق، شاگرد دبستان یغمای جندقی گشت.
خانه کوچکی که خانه امید بچه‌ها شد!
برای بچه‌های محل و غلامرضا، مسجد، پایگاه خوبی بود که هم قرآن را می‌آموختند و هم از محضر دانشجویی مبارز، درس زندگی می‌گرفتند. اگرچه این پایگاه خیلی زود تعطیل شد ولی به همت پدر، خانه کوچک آنها خانه امید بچه‌ها شد و جلسات ادامه پیدا کرد.
غلامرضا همراه با برادر بزرگ‌ترش محمدرضا در مبارزات علیه رژیم ستم‌شاهی شرکت داشت و بعد از انقلاب هم جزء اولین کسانی بود که به عضویت بسیج محل درآمد و خیلی زود با دست‌کاری شناسنامه‌اش در صفوف رزمندگان غیور میهن جای گرفت.
وی سرانجام بیستم بهمن‌ماه ۱۳۶۱ در منطقه فکه، عملیات والفجر مقدماتی بر اثر اصابت ترکش به شکم، به شهادت رسید. مزار این شهید بزرگوار در بهشت‌زهرای تهران، هنوز آرام‌بخش دل و جان بچه‌های محل و عاشقان راه حقیقت است.
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان دامغان/ نشر فاتحان-قائمی
غلامرضا از هفت‌خان دنیا گذشت!، مروری بر خاطرات شهید خان‌محمدی
