من به این زودی از پیش شما نمی‌رم!/ شنیده‌هایی از شهید "رفیعیان"
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید رمضانعلی رفیعیان بیست و چهارم آذر ۱۳۴۵ در شهرستان سمنان دیده به جهان گشود. پدرش علی و مادرش صدیقه نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم بهمن ۱۳۶۲ با سمت امدادگر در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت آرپی‌جی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده اشرف زادگاهش واقع است. او را مجید نیز می‌نامیدند.
من به این زودی از پیش شما نمی‌رم!
پایم شکست و گچ گرفته‌بودم. یک روز گفت: «مادر! چرا نماز جماعت نمی‌ری؟»
گفتم: «با این پا که نمی‌تونم؛ توی خونه می‌خونم.»
خیلی جدی گفت: «مادر! به امید خدا خوب شدی باید بری. منظورم این بود که مسجدها رو خالی نگذاریم.»
گفتم: «پس تا پایم خوب نشده نرو جبهه!»
پدرش به او گفت: «مادرت راست می‌گه چند روزی صبر کن!»
خندید و گفت: «جبهه رو هم نباید خالی بگذاریم. نترسین، من به این زودی از پیش شما نمی‌رم، چون شهادت نصیب هر کسی نمی‌شه!»
(به نقل از مادر شهید)
باید جلوی منافقین محکم‌تر بایستیم
خداحافظی کرد و رفت. صبح که آمد ناراحت بود. پرسیدم: «دیشب توی پایگاه چیزی شده؟»
با ناراحتی جواب داد: «برای نگهبانی دادن به پشت بام مسجد رفتم. از خستگی خوابم برد.»
دلداری‌اش دادم و گفتم: «باباجان! از صبح این طرف و اون طرف رفتی خسته شدی، عیبی نداره.»
گفت: «باید جلوی دشمن و منافقین محکم‌تر بایستیم.»
(به نقل از پدر شهید)
مدرسه، مدرسه نیست!
بین دانش‌آموزان، هواداران منافقین هم بودند که اعلامیه پخش می‌کردند. یک روز مجید ناراحت بود. گفتم: «چیزی شده؟»
گفت: «تمام مدرسه رو پر کردن، با وجود اینا مدرسه، مدرسه نیست.»
چند ماه بعد، پیش من آمد و گفت: «یک عده از اون افراد رو دستگیر کردن. حالا ما باید درس خوندن رو جدیتر بگیریم.»
(به نقل از خواهر شهید)
منبع: کتاب فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان-شهرستان سمنان/ نشر زمزم-هدایت
بابا می‌دانست او بر‌نمی‌گردد!؛ مروری بر زندگی شهید رمضانعلی رفیعیان
