حسرتی خواهرانه در لحظه وداع
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید سیدمحمود ربیعیهاشمی فرزند سید علیاصغر و طیبه، بیست و یکم آذر ۱۳۴۶ در سمنان دیده به جهان گشود. تا سال چهارم دبیرستان در رشته علوم تجربی تحصیل کرد.
بسیجی بود و چهار بار به جبهههای نبرد اعزام شد. بار اول در لشکر هفده علیبن ابیطالب رزمید و تکتیرانداز بود، اما دفعات بعد، از تیپ بیست و یک امام رضا (ع) بیسیمچی گردان بود.
حیف! آن بار که بار آخر بود...
خواهر شهید نقل میکند: «توی راه دیدمش؛ ترک موتور دوستش. داشت میرفت پای اتوبوس. وقت اعزامش بود. من هم داشتم میرفتم آنجا. گفت: «نمیخواد بیای. هوا خیلی سرده. برو پیش مامان، پاش درد میکرد، نگذاشتم بیاد.»
جلوی دوستش خجالت کشیدم بروم جلو و صورتش را ببوسم. دفعههای قبل که میخواست برود، توی خانه صورتش را میآورد جلو و میگفت: «همینجا بوسم کن نه تو خیابون! آبرو ریزیه.»
ولی من گذاشتم برای لحظه آخر پای اتوبوس. چه حیف! آن بار که بار آخر بود ...»
روز بیست و دوم دیماه ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه در عملیات کربلای پنج، بر اثر برخورد ترکش به سر و سینه به شهادت رسید.
مزار این شهید بزرگوار در گلزار شهدای امامزاده یحیی سمنان واقع است.