کلید بهشت/تشبیه پلاک به کلید بهشت در خاطرات شهید "اعرابی"
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید امیرصولت اعرابی چهارم آبان ۱۳۴۶ در شهرستان سمنان به دنيا آمد. پدرش علي‌اصغر، كارگر بود و مادرش صغرا نام داشت. تا دوم راهنمايی درس خواند. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. بيست و نهم فروردين ۱۳۶۷ در فاو عراق به شهادت رسيد. پيكر وی مدتها در همان منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۹ پس از تفحص، در گلزار شهدای امامزاده يحيای زادگاهش به خاک سپرده شد.
این کلید بهشته
لب حوض که خم شد، پلاک از زیر لباسش بیرون آمد و توی نور درخشید. یکی از بستگان‌مان که تا آن‌روز پلاک ندیده‌بود، با نگرانی پرسید: «امیرصولت! اون چیه تو گردنت؟ گردنیه؟»
امیرصولت که تازه متوجه شده‌بود و نگرانی او را فهمید، پلاک را بوسید و گفت: «این کلید بهشته.»
شیرینی‌اش به اینه که کار اون راه بیفته
از دسته پولی که لب طاقچه بود، مقداری برداشت و رفت بیرون. انگار کسی جلوی در منتظرش بود. وقتی برگشت، پرسیدم: «پشت در کی بود؟»
پول‌های لب طاقچه را شمرد و گفت: «یکی از دوستام. نیاز به پول داشت. بهش قرض دادم.»
گفتم: «مادر! می‌شناسیش، اگه پولت رو نیاورد چی؟»
بقیه پول‌ها را به طرفم گرفت و گفت: «ان‌شاالله که می‌آره!»
گفتم: «تو با این سختی کار می‌کنی، اون‌وقت ...»
نگاهی توی صورتم انداخت و گفت: «شیرینی‌اش به اینه که کار اون راه بیفته.»
می‌دونستم یک‌راست می‌ری سراغشون
ساکش را زیر و رو کردم. لباس‌های تاکرده داخل آن به لباس چرک نمی‌خورد. صدایش زدم: «امیرصولت! لباس‌های کثیفت رو بیار، می‌خوام لباس بشورم.»
سرش را از پنجره بیرون آورد و گفت: «می‌دونستم یک‌راست می‌ری سراغشون. روز آخری همه رو شستم.»
بعد هم آمد توی حیاط و گفت: «شما دست‌هات درد می‌کنه، بدین تا من بشورم.»
اگه خدا بخواد یکیش ماله منه/ شهیدی که قبل از شهادت مزارش را نشان داد
