«گردشگری و آثار فرهنگی آزادگان»؛ آثار فرهنگی و هنری اسرای جنگی ایران در اردوگاه‌های عراق
چهارشنبه, ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۳
نوید شاهد - کتاب "گردشگری و آثار فرهنگی آزادگان" به قلم دکتر سیدرضی نبوی چاشمی، آثار فرهنگی و هنری اسرای جنگی ایران در اردوگاه‌های عراق را به تصویر می‌کشد.
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ کتاب "گردشگری و آثار فرهنگی آزادگان" به قلم دکتر سیدرضی نبوی چاشمی، آثار فرهنگی و هنری اسرای جنگی ایران در اردوگاه‌های عراق را به تصویر می‌کشد. در این کتاب آثار فرهنگی-هنری تولید شده توسط آزادگان در اردوگاه‌های کشور عراق از قبیل ساخت مهر و تسبیح، سنگ سابی، نقاشی، تهیه نوشت افزار، سیاه قلم، کفش و کلاه بافی و کلیه ملزومات ضروری آزادگان را در شرایط بحرانی تشریح و نحوه ساخت و طراحی هرکدام را آموزش می‌دهد. این کتاب به سفارش اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان سمنان نخستین بار در سال ۱۳۹۷ توسط نشر این اداره کل در ۱۵۵ صفحه منتشر شده‌است.
در قسمتی از متن کتاب می‌خوانیم:
«یکی از کمبودهای اساسی در اردوگاه‌ها نوشت‌افزار بود. برای تهیه آنها هر راهی که مناسب‌تر بود انتخاب می‌شد. اسرا برای یافتن نوشت‌افراز از روش‌های گوناگونی استفاده می‌کردند. یکی از این روش‌ها تک‌زدن قلم از نمایندگان صلیب سرخ بود. یک‌مرتبه، یکی از دوستان به جعبه خودکاری که در دست نماینده صلیب سرخ بود، ضربه‌ای زد. با این حرکت، قلم‌ها میان جمعی که در آنجا بودند، فروریخت و در یک‌لحظه همه قلم‌ها داخل جیب شلوار و آستر لباس آنها گردید و دقایقی بعد هم دفترهای نماینده صلیب غارت شد.
آن روز نماینده صلیب بسیار ناراحت بود و به‌همین‌دلیل، ارشد اسرای اردوگاه را، که خود نیز یکی از همین اسیران بود، نزد خود فراخواند و با نفرت به او گفت: «می‌روم به دنیا اعلان می‌کنم که ایرانی‌ها دزد هستن!» آن اسیر با چهره‌ای متبسم، پای‌برهنه خود را به نماینده صلیب سرخ نشان داد و گفت: «ببین پایم آبله کرده، چون کفش ندارم! شما چند اسیر را مشاهده کردید که یک جفت کفش برای پوشیدن داشته باشند؟»
نماینده صلیب سرخ پاسخ داد: «همه را پابرهنه دیدم!»
نماینده اسرا دوباره پرسید: «به نظر خودت چرا کفش شما را سرقت نکردند و چرا قلم و دفترت دزدیده شده؟!»
نماینده صلیب سرخ، که در این لحظات افق روشنی فرا رویش بازشده و آتش نفرتش فرونشسته بود، پاسخ داد: «نمی‌دانم!»
آن برادر چنین ادامه داد: «اگر دقت کنی متوجه می‌شوی که این اسرا پایشان از برهنگی آبله‌زده است! عده‌ای آرزوی یک نخ سیگار دارند، اما سیگار و کفش شما را دست نزدند و فقط قلم و دفترت را به سرقت بردند! چرا؟ چون آنها عاشق علم و دانش هستند؛ بنابراین، مردانگی کن و حقیقت را به دنیا گزارش کن؛ بگو: «ایرانی‌ها دزد قلم و دفتر هستند و نه چیز دیگری ... »
نماینده صلیب سرخ، که محو سخنان گرم و مهربانانه و درعین‌حال قاطع آن اسیر شده‌بود، از سخنان سخیف و سبکی که خطاب به اسیران بیان کرده بود، عذرخواهی کرد و اعتراف نمود که حقیقت همین است که [شما اسیران] گفتید.
در اردوگاه موصل داشتن خودکار، مداد و دفتر ممنوع بود و اگر این اقلام را از کسی می‌گرفتند پانزده روز به زندان انفرادی می‌انداختند. هر روز عصر دست و چشم فرد خاطی را می‌بستند و سپس، کتک می‌زدند و پس از پانزده روز سرش را با تیغ کهنه تراشیده و روی زخم نمک می‌پاشیدند و او را در آفتاب قرار می‌دادند تا درس عبرتی برای دیگران شود.»
نظر شما
