شهید «ابوالفضل بنیاسدی» دوازدهم بهمنماه ۱۳۲۹ در روستای ورآباد از توابع شهرستان خمین به دنیا آمد. مستخدم مدرسه بود. در عملیات رمضان شرکت کرد و در روز بیست و سوم همان ماه به شهادت رسید.
شهید «سید کاظم موسوی» در اولین روز بهمنماه ۱۳۱۴ در روستای حسینآباد میامی متولد شد. در سیزده سالگی برای تحصیل علوم حوزوی، عازم مشهد مقدس شد. طبع شعر و خط بسیار زیبا هم داشت. عاشق شهادت بود و آن را راه سعادت میدانست. سرانجام هفتم تیر۱۳۶۰ در انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید.
مادر شهید «حسین نوچهناسار» نقل میکند: «گفت؛ مادرجان! من راضی نیستم در شهادتم مشکی بپوشین. نباید بگذاری خواهرها جلوی مردم صداشون رو بلند کنن. فقط وقتی تابوت من رو دیدی دستهات رو بلند کن و بگو: خدا رو شکر که پسرم راه سیدالشهدا رو رفت.»
شهید «سعیدرضا عربی» بیست و سوم آذرماه ۱۳۴۲ در شهرستان سمنان به دنیا آمد. هرچه بزرگتر میشد، بیشتر اشتیاق به فرا گرفتن آداب اسلامی از خود نشان میداد. سرانجام یازدهم تیرماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای یک به شهادت رسید.
شهید «مسعود شحنه» اولین روز فروردین ۱۳۴۷ در شهرستان تهران به دنیا آمد. در مدرسه گروه سرود تشکیل داد و آموزش قرآن را در ماه رمضان شروع کرد. دوستانش صدای دلنشین او را در مداحی اهل بیت(ع) هنوز به یاد دارند. وی پنجم تیرماه ۱۳۶۲ بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.
پدر شهید «محسن پهلوان» نقل میکند: «چند روزی از مراسم هفت محسن گذشته بود. سردار شهید کیومرث (حسین) نوروزی همراه سه نفر از رزمندگان آمدند خانه ما. او فرمانده محسن بود. اول فاتحهای خواندند و بعد کیومرث شروع کرد به صحبت کردن، محسن مثل شیر بود. اول زخمی شد. خیلی اصرار کردم برگردد عقب. قبول نکرد...»