مادر شهید «امرالله بندار» نقل می‌کند: «هروقت یادش می‌افتم، دلم آتش می‌گیرد. آن شب گفت: مادر! مرخصی گرفتم و اومدم که با شما بریم مشهد. گفتم: بابات دست تنهاست، یک وقت دیگه می‌ریم. چَشمی گفت و دیگر اصرار نکرد.»

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید امرالله بندار» فرزند شهربانو و رمضان، بیستم دی‌ماه ۱۳۴۸ در شهرستان گرمسار به دنیا آمد. امرالله از کودکی در کار‌های خانه به مادر کمک می‌‎کرد.

یادش که می‌افتم دلم آتش می‌گیرد

هر وقت یادش می‌افتم دلم آتش می‌گیرد

فردی خوش قلب و مهربان بود. از همان کودکی به نماز، روزه و سایر عباداتش می‌پرداخت. اذان‌گوی مسجد محله‌شان بود. مادر امرالله نقل می‌کند: «هروقت یادش می‌افتم، دلم آتش می‌گیرد. آن شب گفت: مادر! مرخصی گرفتم و اومدم که با شما بریم مشهد. گفتم: بابات دست تنهاست، یک وقت دیگه می‌ریم. چَشمی گفت و دیگر اصرار نکرد. او رفت و بعد از مدتی خبر شهادتش را به ما دادند ولی بدون هیچ اثری از پیکرش.»

درس‌ خواندن را دوست داشت. تحصیلاتش را تا سوم دبیرستان ادامه داد. شهریور ۱۳۶۴ به عنوان امدادگر به جزیره مجنون رفت. پنج ماه در جبهه بود. بالاخره بیست و یکم بهمن‌ماه ۱۳۶۴ در عملیات والفجر هشت به شهادت رسید. بعد از چهارده سال پیکرش پیدا و پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده