خار چشم منافقین بود
به گزارش نوید شاهد سمنان، شهید «محمود نصیری» یکم خرداد ۱۳۴۴ در یکی از محلات قدیم شهرستان سمنان(شاهجوی) که بعد از انقلاب، جهادیه نامیده می‌شود در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد. فوت برادر جوانش احمد، روحیه پدر زحمت‌کش و مادر مهربانش را خسته کرده بود. او پس از دیپلم در کمیته انقلاب اسلامی لباس مقدس پاسداری پوشید و مدتی را در جبهه گذراند.
اسیر نشده آزاد می‌شم!
دوست محمود، علی آرمیون نقل می‌کند: «پرده‌های پاره و کثیف نمی‌توانست جلوی ورود آفتاب سوزان را بگیرد. با تکان‌های اتوبوس، راننده‌اش بالا و پایین می‌رفت. راننده چاق و سیبیلو که تا آخر سفر لبخندش را کسی ندید، اما اخم‌هایش ماشاءالله. نرسیده به همدان برای ناهار ایستادیم. زمین کشاورزی بود و جوی کوچک آب و چند درخت بزرگ توت. یکی جلوی دیگ داد می‌زد: بچه‌ها! ناهار، زود باشید! رفتم جلو و گفتم: ما دو نفریم. دو تا تخم‌مرغ و دو تا سیب‌زمینی به من داد. دو تا نان هم گرفتم. با هم پای درخت نشستیم و شروع کردیم به خوردن. گفتم: سیر بخور که صَدام به اسرا چیزی نمی‌ده. مثل همیشه رو دستم زد و با خنده‌های بلند جواب داد: من اسیر نشده آزاد می‌شم!»
بعد از بیست و هشت ماه خدمت، به عنوان کادر رسمی ادامه خدمت داد. با ورود منافقین به کشور در عملیات مرصاد داوطلبانه عازم جبهه‌ها شد. آرپی‌جی به دوش گرفت و در کوه‌های کرند غرب به جنگ با منافقان پرداخت و در حالی‌که دشمن در حال فرار بود به شهادت رسید. پیکر پاکش هرگز به وطن بازنگشت.
انتهای متن/
