وقتی شهادت در انتظار تو است
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید علیاصغر دولابی» فرزند حسین، یازدهم فروردین ۱۳۴۵ در شهرستان گرگان متولد شد. فرزند چهارم خانواده بود. سه برادر و سه خواهر دارد.
عصای دست پدر
تا پنجم ابتدایی را در گرگان خواند. خانوادهاش از گرگان به روستای مهماندوست دامغان نقل مکان کردند. تحصیل را رها کرد و به کار پرداخت. در کنار پدر در مغازهداری شاگردی کرد. سرِ زمین کشاورزی هم کمکش میکرد. در سال ۱۳۶۳ عضو جهاد شد و در سه مرحله از طریق جهادسازندگی به همراه برادرش صادق، به منطقه جنگی غرب و جنوب اعزام شد. در آنجا جزء نیروی انتظامات در مریوان و ارومیه بود. بعد از مدتی به عنوان انباردار ماشینآلات کار کرد تا اسمش برای سربازی درآمد.
شهادت در انتظارش بود
از طریق ارتش برای دوره آموزشی به چهل دختر شاهرود اعزام شد. بعد از گذراندن دوره آموزشی به منطقه جنگی جنوب در طلائیه به عنوان سرباز تکاور خدمت کرد. سرانجام در بیست و دوم آبان ۱۳۶۵ بر اثر اصابت ترکش در طلائیه در حین کمین به شهادت رسید. همرزم شهید، ابراهیم عرب نقل میکند: «یکی از دوستانش میگفت: علیاصغر اون روز رفته بود آرایشگاه. وقتی برگشت خیلی مرتب و تمیز بود. بهش گفتیم: علیاصغر! خبریه که اینقدر به خودت رسیدی؟ گفت: آره، دارم میرم مرخصی. برگه مرخصی رو نشونمون داد و گذاشت توی جیبش. کمی شوخی کردیم و سربهسرش گذاشتیم. چند نفر از بچهها میخواستن برن کمین. یک دفعه علیاصغر گفت: من هم میخوام باهاتون بیام. هرچه گفتن تو عازمی و باید بری مرخصی، قبول نکرد. یکی از بچهها به شوخی گفت: علیاصغر از خر شیطون بیا پایین! میری شهید میشی! خندید و گفت: اگه میخوام شهید بشم پس چرا جلوم رو میگیری و نمیگذاری؟ پس معلوم شد که تو سوار خر شیطونی نه من! همه باهم خندیدیم. او با چند نفر رفتن. بعد از یکی دو ساعت دشمن آتش ریخت و چند نفر مجروح شدن و علیاصغر هم با ترکشی که بهش اصابت کرد، به شهادت رسید.»
پیکر مطهرش بعد از تشییع، در گلزار شهدای مهماندوست به خاک سپرده شد.
انتهای متن/