نامش را «علیاصغر» گذاشتند تا به کودک شیرخواره کربلا اقتدا کند
به گزارش نوید شاهد سمنان، چهاردهم تیرماه ۱۳۳۹ بود و روز عاشورا که صدای گریه طفلی از خانه مشهدی نوحعلی بلند شد.
اقتدا به کودک شیرخواره کربلا
پدر، نامش را علیاصغر گذاشت تا به کودک شیرخواره شهید کربلا اقتدا کند و عشق به ولایت را با لبیک گفتن به ندای امامش به تکامل برساند. جانش را در طبق اخلاص گذارد و به لقای ایزد متعال دست یابد. نام خانوادگیاش نجارتنور بود که به خاطر عدم سهولت تلفظ، آن را به ذاکریمهر تغییر داد.
«شهید علیاصغر ذاکریمهر» تحصیلاتش را در دوران ابتدایی و راهنمایی با موفقیت سپری کرد. سپس با پشت کار و تلاش در سال ۱۳۵۸ موفق به گرفتن دیپلم در رشته علوم تجربی شد. مهربان بود و دل سوز و به بزرگترها مخصوصا به پدر و مادر احترام میگذاشت. اهل نماز بود و روزه و مردمدار. همیشه میخواست اطرافیانش را خوشحال کند.
در محرم سر از پا نمیشناخت
در کنار تحصیل یاور خوبی بود برای پدر در نانوایی. از حاصل دسترنج خود، وسایلی را که خانواده نیاز داشتند میخرید. به ورزش علاقه زیادی داشت و در رشته کاراته تلاش میکرد. بسیجی بود و با بچههای محل در مسجد فعالیت میکرد. با رسیدن ماه محرّمالحرام دیگر سر از پا نمیشناخت و جهت باشکوه برگزار شدن مراسم عزاداری سرور و سالار شهیدان، اباعبداللهالحسین(ع) از هیچ کوششی دریغ نمیکرد.
در سال ۱۳۵۹ به خدمت سربازی رفت و در یگان ارتش مشغول خدمت به میهن اسلامی شد. دوره آموزشی سه ماهه را در شهر اصفهان گذراند. سپس به همراه دیگر همرزمانش راهی مرز ایلام شد و در خط پدافندی منطقه مهران، بر اثر اصابت ترکش به سر، روحش از قفس تن رها گردید و به سمت خالق خویش عاشقانه به پرواز درآمد. آن روز مصادف بود با هجدهم شهریور ۱۳۵۹.
پیکر پاکش به زادگاهش، شهر تهران انتقال داده شد و پس از تشییع باشکوه و خداحافظی دوستان و آشنایان در قطعه بیست و چهار شهدای بهشت زهرا(س) به خاک آرمید.
انتهای متن/