یادگاری برای دخترم
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید علیرضا همتیانفر» نوزدهم آذرماه ۱۳۳۸ در شهرستان سمنان چشم به جهان گشود. پدرش رمضانعلی (فوت ۱۳۵۷) و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم اسفندماه ۱۳۶۳ در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در امامزاده یحیای زادگاهش واقع است.
لباس سپاه
کارمند سپاه بود، اما بیشتر لباس شخصی میپوشید. وقتی میپرسیدم: «چرا بیرون از سپاه، لباس سپاه نمیپوشی؟» میگفت: «آدم توی این لباس باید خیلی مواظب رفتارش باشه! اگه توی این لباس خطایی از آدم سر بزنه، اعتماد از سپاه سلب میشه.»
(به نقل از همسر شهید)
از پدر و مادر شهدا خجالت میکشم
گلهای رز باغچه را که میبینم، یاد آن شب میافتم. از خانه مادرم برمیگشتیم. چند تا شاخه از همین گلها در دستش بود. به مزار شهدا که رسیدیم، رفت و آنها را گذاشت روی قبر تکتک شهدا و از من دور شد.
همینطور که به قبرها نگاه میکردم و سالهای تولد را میخواندم، برگشت کنارم و گفت: «نمیدونی چقدر از پدر و مادر این بچهها خجالت میکشم که بچههای اونا شهید شدن و من هنوز زندهام.»
(به نقل از همسر شهید)
یادگاری
لباس سپاه را به خانمش دادم. نوزاد چند ماهه علیرضا توی بغلش بود. گفتم: «قبل از عملیات اینا رو داد تا به دست شما برسونم؛ گفت: «میخوام اگه شهید شدم، دخترم ازم یادگاری داشته باشه.»
(به نقل از همرزم شهید، علیرضا یغمائیان)
انتهای متن/